Χαράλαμπος Ματσαμάκης 

 ΓΕΙΑ ΣΑΣ. Ονομάζομαι Ματσαμάκης Χαράλαμπος και είμαι 21 χρονών. Γεννήθηκα για να γράφω απίθανες ιστορίες. Ζώ σε ένα προάστιο της Αθήνας, το Χαϊδάρι. Καμιά φορά σπουδάζω κιόλας στα ΤΕΙ της Χαλκίδας..
Μοναδική μου φιλοδοξία είναι να γράψω μια ιστορία για κάθε είδος που υπάρχει. Είμαι φαν της καλής μουσικής και των καλών ταινιών.

απόσπασμα από το μυθιστόρημα "Χωρίς Ιδανικά"

ΗΜΟΥΝ ΑΚΟΜΗ ΔΕΚΑΤΕΣΣΑΡΩΝ ΧΡΟΝΩΝ ΟΤΑΝ ΟΛΑ ΑΡΧΙΣΑΝ. Η ΜΑΘΗΤΙΚΗ ΖΩΗ ΕΝΟΣ ΠΑΙΔΙΟΥ ΣΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ ΜΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΟΛΗ, ΑΛΛΑ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΑΝ ΔΕΝ ΣΧΕΤΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ.

ΗΤΑΝ ΞΗΜΕΡΩΜΑ. ΓΥΡΩ ΣΤΙΣ ΕΦΤΑ ΚΑΙ ΤΕΤΑΡΤΟ. ΜΕΤΑ ΒΙΑΣ ΕΙΧΑ ΣΗΚΩΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΙΧΑ ΕΤΟΙΜΑΣΤΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΦΥΓΩ. ΕΝΙΩΘΑ ΜΙΑ ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΜΟΥ ΝΑ ΤΡΕΚΛΙΖΟΥΝ ΣΕ ΚΑΘΕ ΜΟΥ ΒΗΜΑ. ΔΕΝ ΕΔΩΣΑ ΣΗΜΑΣΙΑ. ΠΙΣΤΕΥΑ ΟΤΙ ΘΑ ΤΗΝ ΕΒΓΑΖΑ ΚΑΙ ΤΟΥΤΗ ΤΗ ΜΕΡΑ.

ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ… ΜΑΛΛΟΝ Ο ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΣ ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΚΑΘΕ ΠΑΙΔΙΟΥ. ΕΓΩ, ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ ΤΟ ΠΗΓΑΙΝΑ ΠΟΛΥ.

ΞΥΠΝΑΓΑ ΑΠ’ΤΗΝ ΑΓΩΝΙΑ ΜΟΥ ΝΑ ΠΑΩ. ΤΗΝ ΓΟΥΣΤΑΡΑ ΤΗΝ ΟΛΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ, ΜΕ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΚΑΙ ΠΙΤΣΙΡΙΚΑΔΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ. ΕΒΛΕΠΑ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΟΥ, ΕΚΑΝΑ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΕΣ ΓΝΩΡΙΜΙΕΣ, ΠΟΥΛΟΥΣΑ ΜΟΥΡΗ ΚΑΙ ΤΟ’ ΠΑΙΖΑ ΓΟΗΣ ΤΗΣ ΔΕΚΑΡΑΣ. ΤΗ ΜΟΡΦΩΣΗ ΤΗΝ ΕΙΧΑ ΧΕΣΜΕΝΗ. ΕΤΣΙ ΚΙ ΑΛΛΙΩΣ ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΟΡΕΞΗ ΝΑ ΜΟΥ ΜΑΘΕΙ ΚΑΤΙ. ΟΤΙ ΕΜΑΘΑ, ΤΕΛΙΚΑ ΤΟ ΕΜΑΘΑ ΜΟΝΟΣ ΜΟΥ. ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΑ ΒΙΒΛΙΑ ΚΑΙ ΤΕΤΟΙΑ, ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΑ’ΧΟΥΝΕ ΧΕΣΜΕΝΑ ΑΚΟΜΑ ΚΙ ΟΙ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ. ΔΗΜΟΣΙΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΤΥΠΟΙ. ΤΙ ΑΛΛΟ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ. ΤΑ’ΧΟΥΝΕ ΦΑΕΙ ΣΤΗ ΜΟΥΡΗ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ.ΚΑΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΣΠΑΣΟΥΝ. ΤΕΛΟΣ ΠΑΝΤΩΝ, ΓΑΜΗΣΕ ΤΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ. ΣΤΙΣ ΠΕΝΤΕ ΛΕΞΕΙΣ ΟΙ ΕΞΙ ΗΤΑΝΕ ΜΑΛΑΚΑΣ. ΚΑΙ ΓΑΜΩ ΤΙΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΑΝ ΣΚΕΦΤΕΙΣ ΟΤΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ , ΑΚΟΜΑ ΚΙ ΟΙ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΕΙΧΑΝ ΑΡΧΙΣΕΙ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ ΤΕΤΟΙΕΣ ΛΕΞΕΙΣ. ΠΕΡΑ ΑΠ’ΤΟ ΟΤΙ ΟΙ ΜΙΣΟΙ ΑΠΟ ΔΑΥΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΩΜΑΛΟΙ ΚΑΙ ΤΗ ΒΡΙΣΚΟΥΝ ΜΕ ΤΟ ΜΠΟΥΣΤΟ ΤΗΣ ΚΑΘΕ ΓΚΟΜΕΝΙΤΣΑΣ. ΚΙ ΥΣΤΕΡΑ ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΚΥΡΙΑΡΧΕΙ ΜΙΑ ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΝΕΩΝ…ΚΙ ΕΣΥ ΡΕ ΦΙΛΕ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ ΝΤΟΣΤΟΓΙΕΦΣΚΙ ΠΟΙΕΣ ΑΞΙΕΣ ΚΟΥΒΑΛΑΣ, ΠΟΥ ΣΕ ΜΑΘΑΝΕ ΝΑ ΕΡΕΘΙΖΕΣΑΙ ΜΕ ΤΟ ΣΤΗΘΟΣ ΜΙΑΣ ΔΕΚΑΕΦΤΑΧΡΟΝΗΣ;

ΑΡΡΩΣΤΗΜΕΝΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΚΕΙ ΨΗΛΑ. ΜΑ ΚΙ ΕΔΩ, ΣΤΑ ΜΑΘΗΤΙΚΑ ΔΡΩΜΕΝΑ , Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙΚΑΛΥΤΕΡΗ. ΝΤΑΗΔΕΣ ΤΟΥ ΚΩΛΟΥ ΠΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΑΠΟΔΕΙΞΟΥΝ ΤΟΝ ΑΝΔΡΙΣΜΟ ΤΟΥΣ ΣΕ ΞΕΜΠΑΡΚΟΥΣ ΜΑΛΑΚΕΣ ΚΑΙ ΣΕ ΧΑΖΟΓΚΟΜΕΝΕΣ ΠΟΥ ΓΟΥΣΤΑΡΟΥΝ ΤΟΥΣ ΚΑΥΓΑΔΕΣ. ΚΟΚΟΡΟΜΥΑΛΑ ΣΧΟΛΙΑΡΟΠΑΙΔΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΝ ΑΜΑΘΕΙΑΣ.

ΣΤΑ ΠΡΟΑΥΛΙΑ, ΠΑΝΖΟΥΡΛΙΣΜΟΣ. Ο ΕΝΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΟΝ ΑΛΛΟ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ, ΣΑΝ ΤΑ ΚΟΡΑΚΙΑ ΝΑ ΚΟΙΤΟΥΝ ΑΠ’ΤΑ ΠΑΡΑΘΥΡΑ. ΝΑ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΜΑΤΙ, ΤΟΥΣ ΚΑΥΓΑΔΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΩΜΑΤΑΚΙΑ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΡΙΩΝ ΤΟΥΣ. ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ. ΜΕ ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ ΤΟΥΣ.

ΜΙΑ ΝΕΑ ΜΕΡΑ ΞΕΚΙΝΟΥΣΕ. ΣΚΑΤΑ. ΟΛΕΣ ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΗΤΑΝ ΣΧΕΔΟΝ ΙΔΙΕΣ.

ΕΥΤΥΧΩΣ ΕΙΧΑ ΑΡΚΕΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΝΑ ΜΑΘΩ. ΞΕΖΟΥΜΙΖΑ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΘΩ ΝΕΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ. ΙΣΩΣ ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ ΤΕΛΙΚΑ ΠΟΥ

ΜΕ ΟΔΗΓΗΣΕ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ. ΡΟΥΦΟΥΣΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ ΟΠΩΣ ΕΚΑΝΑ Σ’ΕΝΑ ΧΥΜΟ ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΑΜΑΚΙ. ΜΑΘΑΙΝΑ ΟΣΑ ΠΟΙΟ ΠΟΛΛΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΚΑΙ ΣΧΗΜΑΤΙΖΑ ΕΝΑ ΠΡΟΦΙΛ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ. ΚΡΑΤΟΥΣΑ ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΝΤΑ. ΤΙΣ ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ, ΤΑ ΒΙΤΣΙΑ, ΤΑ ΓΟΥΣΤΑ

ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΣΥΜΜΑΘΗΤΩΝ ΜΟΥ ΚΑΙ ΜΗ. ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΕ ΜΕΡΙΚΟΥΣ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΕΙΧΑ ΦΤΙΑΞΕΙ ΠΡΟΦΙΛ. ΚΑΙ ΗΜΟΥΝ ΔΙΑΣΗΜΟΣ ΓΙ’ΑΥΤΟ. ΠΟΥΛΟΥΣΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΣΥΓΧΡΟΝΩΣ ΓΕΜΙΖΑ ΤΑ ΚΕΝΑ ΜΟΥ ΑΠΟ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΣΕ ΕΞΕΛΙΞΗ. ΗΜΟΥΝ ΑΡΚΕΤΑ ΓΝΩΣΤΟΣ ΓΙ’ΑΥΤΟ. ΒΕΒΑΙΑ ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΗΞΕΡΕ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ ΓΙΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑ, ΑΛΛΑ ΟΛΟΙ ΓΝΩΡΙΖΑΝ ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΜΟΥ, ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΘΑ ΑΚΟΥΓΕ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΘΑ ΤΟΥΣ ΒΟΗΘΟΥΣΕ ΔΙΝΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΜΙΑ ΣΥΜΒΟΥΛΗ.

ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ, ΕΓΩ ΚΙΝΟΥΣΑ ΤΑ ΝΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΣΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ. ΗΞΕΡΑ ΤΟΣΑ ΠΟΛΛΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ, ΠΟΥ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΔΟΥΛΕΥΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ, ΜΥΣΤΙΚΟΣ. ΟΙ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΜΟΥ ΗΤΑΝ ΠΑΝΤΑ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΕΣ, ΑΛΛΑ ΟΛΕΣ ΟΔΗΓΟΥΣΑΝ ΤΕΛΙΚΑ ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΤΙΣ ΖΗΤΟΥΣΕ Σ’ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΓΩ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ. ΕΙΧΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕΙ ΕΝΑΝ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΚΟΣΜΟ. ΕΝΑ ΣΙΡΙΑΛ ΜΕ ΑΠΕΙΡΑ ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ ΚΑΙ ΑΝΕΞΑΝΤΛΗΤΟΥΣ

ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ ΠΟΥ ΣΤΡΟΒΙΛΙΖΟΝΤΑΝ Σ’ΕΝΑ ΕΛΑΣΤΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ. ΑΝ ΕΙΧΑ ΟΡΕΞΗ ΝΑ ΔΩ ΞΥΛΟ, ΑΠΛΑ ΞΕΦΟΥΡΝΙΖΑ ΕΝΑ ΜΥΣΤΙΚΟ ΠΟΥ ΗΞΕΡΑ, ΣΤΟ ΣΩΣΤΟ ΑΤΟΜΟ ΚΑΙ ΚΡΑΤΩΝΤΑΣ ΜΥΣΤΙΚΗ ΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΜΟΥ, ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΣΑ ΤΟ ΘΕΑΜΑ. ΗΤΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΞΙΟΛΟΓΟ, ΑΝ ΣΚΕΦΤΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΟΤΙ ΕΙΧΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕΙ ΜΙΑ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΧΕ

ΠΑΡΕΙ ΧΑΜΠΑΡΙ ΟΤΙ ΥΠΗΡΧΕ. ΟΙ ΝΤΑΗΔΕΣ ΣΥΝΕΧΙΖΑΝ ΝΑ ΝΟΜΙΖΟΥΝ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΜΑΓΚΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΧΑΖΟΓΚΟΜΕΝΕΣ ΟΤΙ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΔΙΝΟΥΝ ΤΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟ, ΑΛΛΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΚΙΝΗΣΗ, ΚΡΥΒΟΜΟΥΝ ΕΓΩ. ΗΜΟΥΝ ΤΟΣΟ ΑΗΔΙΑΣΤΙΚΑ ΣΥΜΠΑΘΗΤΙΚΟΣ ΠΟΥ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ Ο ΑΠΟΥΣΙΟΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ, ΜΕ ΚΑΛΥΠΤΕ ΣΕ ΚΑΘΕ ΚΟΠΑΝΑ ΜΟΥ. ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΟΜΩΣ, ΕΙΧΕ ΑΡΧΙΣΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΟΥΡΑΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΕΚΝΕΥΡΙΣΤΙΚΟ. ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΤΑ ΕΧΩ ΚΑΛΑ ΜΕ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΜΟΥ ΤΗΝ ΕΣΠΑΓΕ. ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΕΙΧΑ ΒΡΕΘΕΙ ΣΕ ΔΥΣΚΟΛΗ ΘΕΣΗ ,ΚΑΘΩΣ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΞΗΓΗΣΩ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΤΟ ΓΙΑΤΙ ΕΚΑΝΑ ΠΑΡΕΑ ΜΕ ΤΟΝ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΕΧΘΡΟ ΤΟΥ , Η ΓΙΑΤΙ ΧΑΖΟΛΟΓΟΥΣΑ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΨΗΦΙΑ ΓΚΟΜΕΝΑ ΤΟΥ. ΕΥΤΥΧΩΣ ΠΑΝΤΑ ΗΜΟΥΝ ΕΤΟΙΜΟΛΟΓΟΣ ΚΑΙ ΕΒΡΙΣΚΑ ΚΑΤΙ ΝΑ ΠΕΤΑΞΩ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΛΥΦΘΩ. ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΕΜΟΙΑΖΕ ΝΑ ΑΡΚΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΩΡΑ.

ΟΙ ΣΧΟΛΙΚΕΣ ΧΡΟΝΙΕΣ ΔΙΑΔΕΧΟΝΤΑΝ Η ΜΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΕΦΤΑΣΑ ΣΤΗΝ ΤΡΙΤΗ ΛΥΚΕΙΟΥ, ΕΙΧΑ ΜΑΘΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΣΧΕΔΟΝ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΣΕ ΚΕΙΝΟ ΤΟ ΓΑΜΗΜΕΝΟ ΣΧΟΛΕΙΟ. ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΣΤΑ ΠΡΟΑΣΤΙΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΑΡΚΕΤΑ ΓΙΑ ΜΕΝΑ. ΕΤΣΙ, ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΠΟΛΛΕΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΕΚΑΝΑ ΓΝΩΡΙ-

ΜΙΕΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΑΛΛΑ, ΠΙΟ ΚΕΝΤΡΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ. ΟΧΙ ΟΤΙ ΜΕ ΕΝΔΙΕΦΕΡΕ ΑΜΕΣΑ

ΑΛΛΑ ΟΛΟ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΘΑ ΕΙΧΕ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΩ ΑΠΟ ΚΕΙ.

ΔΕΝ ΑΦΗΝΑ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΝΑ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΕΙ ΤΙΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΜΟΥ. ΔΕΝ ΕΔΙΝΑ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ, ΟΥΤΕ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΜΟΥ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ, ΝΑ ΥΠΟΨΙΑΣΤΕΙ ΟΤΙ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ ΣΥΝΕΒΑΙΝΕ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗ ΜΥΤΗ ΤΟΥΣ. ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΤΕΛΙΚΑ ΗΜΟΥΝ ΕΓΩ, Η ΜΙΑ ΑΝΩΤΕΡΗ ΔΥΝΑΜΗ ΠΟΥ ΜΕ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕ, ΑΛΛΑ ΠΑΝΤΟΤΕ ΦΡΟΝΤΙΖΑ ΝΑ ΤΗ ΒΓΑΖΩ ΚΑΘΑΡΗ. ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΟΜΩΣ ΟΤΙ Η ΔΥΝΑΜΗ ΑΥΤΗ ΔΕΝ ΑΝΤΕΞΕ ΩΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ. ΚΑΠΟΥ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΜΕ ΠΡΟΔΩΣΕ.

ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ, Η ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΜΟΥ ΗΤΑΝ ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ ΜΑΘΗΤΗ. ΟΛΑ ΜΟΥ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΑΚΤΟΠΟΙΗΜΕΝΑ ΚΑΙ ΚΑΘΑΡΑ ΚΑΙ ΚΑΠΟΥ ΜΕΣΑ Σ’ΑΥΤΑ, ΥΠΗΡΧΑΝ

ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΤΗΣ ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΙΑΣ. ΜΙΚΡΑ ΤΕΤΡΑΔΙΑΚΙΑ ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΟΦΙΛ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΦΤΙΑΞΕΙ. ΤΟΥΣ ΕΡΙΧΝΑ ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ ΚΑΘΕ ΠΡΩΙ, ΠΡΙΝ ΞΕΚΙΝΗΣΩ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ. ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΞΕΡΩ ΤΙ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΜΕΡΑ ΜΟΥ. ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΑΦΗΝΑ ΝΑ ΠΑΕΙ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΧΑΜΕΝΗ. ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ

ΝΟΜΙΖΑ ΟΤΙ ΙΣΩΣ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΣΩΣΤΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑ, ΑΛΛΑ ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ ΑΥΤΗ Η ΑΠΟΨΗ ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΕΞΑΣΘΕΝΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ, ΩΣ ΠΟΥ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΕ ΤΕΛΕΙΩΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΑΡΧΗΣΕ ΤΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ ΤΗΣ ΑΥΤΟΕΚΤΙ-

ΜΙΣΗΣ. ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΩ, ΠΩΣ ΧΩΡΙΣ ΕΜΕΝΑ ΝΑ ΑΝΑΚΑΤΕΥΟΜΑΙ ΣΕ ΟΛΑ , ΘΑ ΤΑ ΚΑΝΑΝΕ ΟΛΑ ΣΚΑΤΑ. ΚΑΙ ΘΑ ΤΑΝΕ ΚΡΙΜΑ, ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΟΣΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟΣΑ ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ, ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΑΝ ΟΛΑ ΧΑΜΕΝΑ. ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΤΟ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ, ΔΕΝ ΜΕΤΑΝΙΩΝΩ ΓΙ’ΑΥΤΑ ,ΑΛΛΑ ΚΑΠΟΥ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΟΥΣΑ ΟΣΟ ΜΠΟΡΟΥΣΑ. ΤΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥ, ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ, ΟΣΟ ΠΗΓΑΙΝΕ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΩΝΕ.

ΣΤΑ ΔΕΚΑΤΕΣΣΕΡΑ ΜΟΥ ΧΡΟΝΙΑ ΛΟΙΠΟΝ, ΚΑΤΙ ΑΛΛΑΞΕ ΜΕΣΑ ΜΟΥ. ΕΝΑ ΚΛΙΚ ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ ΚΑΙ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΧΑΝΕΤΑΙ ΣΕ ΠΕΡΙΕΡΓΑ ΔΡΟΜΑΚΙΑ. ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΣΑΝ ΤΟ ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ. ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ, ΕΚΑΝΑ ΑΠΛΑ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ, ΓΙΑ ΤΟ ΠΩΣ ΓΕΝΝΙΟΥ-

ΝΤΑΙ ΟΡΙΣΜΕΝΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ. ΣΗΜΕΡΑ, ΕΧΩ ΜΑΘΕΙ ΝΑ ΤΙΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΩ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΜΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ. ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΜΩΣ ΜΙΑ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ΞΕΦΕΥΓΕΙ, ΚΑΙ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΕΙΜΑΙ ΣΕ ΘΕΣΗ ΝΑ ΤΗΝ ΑΝΑΚΑΛΥΨΩ.

ΙΣΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΨΑΧΝΙΣΩ ΤΑ ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΜΟΥ…

ΟΤΑΝ ΦΟΙΤΟΥΣΑ ΣΤΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ, ΔΕΝ ΗΜΟΥΝ ΠΑΡΑ ΑΚΟΜΗ ΕΝΑΣ ΠΕΡΙΘΩ-

ΡΙΑΚΟΣ ΜΑΘΗΤΑΚΟΣ. Η ΔΟΞΑ ΤΟΤΕ, ΕΙΧΕ ΠΕΡΑΣΕΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΠΡΟΗΓΟΥ-

ΜΕΝΩΝ ΓΕΝΙΩΝ ΜΟΥ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΔΕΙΧΝΑ ΕΝΟΧΛΗΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟΥΤΟ ΤΟ ΓΕ-

ΓΟΝΟΣ. ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΤΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΟΧΙ ΣΤΟ

ΒΑΘΜΟ ΠΟΥ ΕΠΡΕΠΕ. ΤΟΤΕ ΤΟ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΔΗΜΟΦΙΛΗΣ, ΕΠΑΙΖΕ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΡΟΛΟ, ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΣΟΥ ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ. ΗΤΑΝ ΣΚΛΗΡΟ, ΑΛΛΑ ΟΙ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ, ΓΟΥΣΤΑΡΑΝ ΠΟΛΥ ΝΑ ΕΞΕΦΤΕΛΙΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΑΣΗΜΟΥΣ ΜΑΘΗ-

ΤΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΖΑΧΑΡΩΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΔΙΑΣΗΜΟΥΣ. ΚΑΘΕ ΣΧΟΛΕΙΟ ΕΙΧΕ ΤΟΝ ΠΡΟ-

ΕΔΡΟ ΤΟΥ ΜΕ ΕΝΑ ΔΕΚΑΤΕΤΡΑΜΕΛΕΣ ΒΟΗΘΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ. ΑΥΤΟΙ ΔΕΝ ΨΗΦΙΖΟΝΤΑΝ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΑ ΦΡΟΝΗΜΑΤΑ ΤΟΥΣ Η ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ ΟΤΙ ΘΑ ΦΑΙΝΟ-

ΝΤΟΥΣΑΝ ΧΡΗΣΙΜΟΙ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ, ΑΛΛΑ ΛΟΓΟ ΤΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΞΕΠΕΡΑΣΤΟ ΓΛΥΨΙΜΟ ΠΟΥ ΕΡΙΧΝΑΝ ΣΤΟΥΣ ΣΥΜΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥΣ. ΟΣΟ ΠΙΟ ΓΛΥΦΤΗΣ ΗΣΟΥΝ, ΤΟΣΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΘΕΣΗ ΚΑΤΕΙΧΕΣ ΣΕ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ. ΕΓΩ ΑΠΕΙΧΑ ΑΠΟ ΑΥΤΗ ΚΑΙ ΣΤΑ ΕΞΙ ΧΡΟΝΙΑ ΜΟΥ ΣΤΗΝ ΜΕΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ.

ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ, ΤΟ ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΜΕΛΕΣ ΔΕΝ ΕΚΑΝΕ ΤΙΠΟΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ. ΑΠΛΑ ΚΟΙΤΑΖΑΝ ΤΟ ΟΦΕΛΟΣ ΤΩΝ ΙΔΙΟΣΥΓΚΡΑΣΙΩΝ ΤΟΥΣ, ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΕΚΑΝΑΝ. ΑΣ ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΨΗΦΙΖΑΝ ΣΤΟ ΚΑΤΩ, ΚΑΤΩ. ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΔΑ ΚΑΙ ΚΑΝΕΝΑ ΜΥΣΤΙΚΟ, ΠΩΣ ΟΠΟΙΟΣ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΜΠΕΙ , ΣΚΕΦΤΟΤΑΝ ΤΑ ΑΜΕΤΡΗΤΑ ΠΡΟΝΟΜΙΑ ΠΟΥ ΤΟΥ ΕΞΑΣΦΑΛΙΖΕ ΑΥΤΗ Η ΘΕΣΗ. ΑΠΟ ΔΗΘΕΝ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ, ΓΙΑ ΝΑ ΓΛΥΤΩΝΟΥΝ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΕΙΣΗΤΗ-

ΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΚΟΥΣΤΗ ΠΕΝΤΑΗΜΕΡΗ ΕΚΔΡΟΜΗ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΤΡΙΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ. ΦΟΒΕΡΕΣ ΜΑΣΕΣ, ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΔΕΚΑΕΦΤΑΡΗ. ΙΣΩΣ ΑΝ ΕΙΧΑ ΒΑΛΕΙ ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΕΙΧΑ ΕΚΛΕΧΤΕΙ ΣΕ ΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ, ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΜΟΥ ΝΑ ΚΥΛΟΥΣΑΝ ΠΙΟ ΓΡΗΓΟΡΑ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΔΕΝ ΧΑΛΑΣΕ

Ο ΚΟΣΜΟΣ.!

ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ, ΤΑ ΥΠΟΨΗΦΙΑ ΘΥΜΑΤΑ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΠΟΛΛΑ, ΑΛΛΑ ΜΟΥ ΑΡΚΟΥΣΕ ΤΟ ΟΤΙ ΕΠΕΦΤΑΝ ΕΥΚΟΛΑ. ΜΑΘΑΙΝΑ ΟΣΕΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΜΠΟΡΟΥΣΑ, ΤΟΣΟ ΕΥΚΟΛΑ, ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΑΡΧΙΣΕΙ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΗΜΟΥΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΚΑΛΟΣ. ΣΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΝΑΚΑΛΥΨΑ ΟΤΙ ΧΡΕΙΑ-

ΖΟΤΑΝ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΚΑΙ ΑΦΘΟΝΗ ΔΙΠΛΩΜΑΤΕΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΣΚΕΠΑΣΩ ΤΟΥΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ ΤΩΝ ΣΥΜΜΑΘΗΤΩΝ ΜΟΥ. ΚΙ ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ…ΑΥΤΟΙ ΤΑ ΞΕΦΟΥΡΝΙΖΑΝ ΑΠΟ ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ. ΕΙΧΑΝ ΤΗΝ ΕΝΤΥ-

ΠΩΣΗ ΌΤΙ ΜΙΛΟΥΣΑΝ ΣΕ ΝΙΑΝΙΑΡΑ, ΓΙ’ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΜΑΣ ΣΕΡΒΙΡΑΝ ΟΛΑ ΤΟΥΣ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ. ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΚΑΙ ΕΝΑ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ. ΑΛΛΟΣ ΕΙΧΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ, ΑΛΛΟΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΕ ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ, ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΦΕ, ΜΕ ΤΑ ΑΘΛΗΤΙΚΑ, ΑΛΛΑ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΟΤΙ ΜΕ ΕΞΥΠΗΡΕ-

ΤΟΥΣΕ. ΣΗΜΕΙΩΝΑ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΕ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΗΣΩ ΤΗ ΣΚΕΨΗ ΤΟΥΣ. ΤΗΝ ΕΝΤΑΣΗ ΤΗΣ ΦΩΝΗΣ ΤΟΥΣ, ΤΟ ΒΑΘΟΣ, ΤΟ ΤΡΕΜΟΥΛΙΑΣΜΑ, ΤΟ ΦΟΝΤΟ ΟΣΩΝ ΕΛΕΓΕ ΚΑΙ ΤΑ ΚΥΡΙΑ ΝΟΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΒΓΑΙΝΑΝ. ΑΠΟ ΑΥΤΑ, ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΣΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΩ, ΠΡΩΤΟΝ ΑΝ Ο ΤΥΠΟΣ ΕΛΕΓΕ ΑΛΗΘΕΙΑ, Η ΑΠΛΑ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΣΕ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΤΗΝ ΩΡΑ ΤΟΥ ΛΕΓΟΝΤΑΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ, ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΟΝ ΤΗΝ ΕΥΛΥΓΙΣΙΑ ΤΟΥ ΧΑ-

ΡΑΚΤΗΡΑ ΤΟΥ. ΤΟ ΠΟΣΟ ΕΥΘΡΑΥΣΤΟΣ Η ΣΥΜΠΑΓΗΣ ΗΤΑΝ. ΜΕΤΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΝΑ ΟΛΕΣ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΣΑ ΤΟ ΠΡΟΦΙΛ ΤΟΥ, ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΙΣ ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ.

ΕΙΧΑ ΑΡΚΕΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΚΒΙΑΣΩ ΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ ΑΝ ΤΟ ΗΘΕΛΑ. ΑΛΛΑ ΜΟΥ ΑΡΚΟΥΣΕ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΩ ΤΙΣ ΣΥΝΕΧΕΙΕΣ ΤΩΝ ΙΣΤΟΡΙΩΝ ΤΟΥΣ.

ΓΙΑ ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΔΕΝ ΑΝΗΣΥΧΗΣΑ ΠΟΤΕ. ΔΕΝ ΗΜΟΥΝ ΚΑΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΧΑΖΟΣ, ΟΥΤΕ ΠΕΡΙΜΕΝΑ ΠΟΤΕ ΟΤΙ ΘΑ ΤΑ ΜΑΘΑΙΝΑ ΟΛΑ. ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΣΤΗΚΕ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΩ ΠΟΛΥ, ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΡΑΣΩ ΤΙΣ ΤΑΞΕΙΣ, ΟΥΤΕ ΝΑ ΓΛΥΨΩ ΚΑΝΕΝΑΝ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΒΑΘΜΟ. ΕΙΔΙΚΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΣΗΜΕΙΟ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΠΟΥ ΟΙ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ, ΑΡΧΙΣΑΝ ΝΑ ΜΕ ΒΛΕΠΟΥΝ ΠΑΡΕΑ ΣΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΥΤΕ-

ΡΟΥΣ ΧΑΦΙΕΔΟΓΛΥΦΤΕΣ ΚΑΙ ΚΑΛΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ, ΜΟΥ ΑΝΕΒΑΖΑΝ ΜΕ ΤΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΤΟΥΣ ΒΑΘΜΟΥΣ. ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΙΚΟ, ΠΟΤΙΖΕΤΑΙ ΚΙ Η ΓΛΑΣΤΡΑ, ΠΟΥ ΛΕΝΕ.

ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΑΝΑΡΩΤΙΟΜΟΥΝ ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΜΟΥ ΦΙΛΟΣ, ΚΑΙ ΑΛΛΟΤΕ, ΓΙΑΤΙ ΕΚΑΝΑ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΗΛΙΘΙΑ ΕΡΩΤΗΣΗ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ. ΑΝΑΜΦΙΣΒΗΤΗΤΑ, ΕΝΑΣ ΚΑΛΟΣ ΦΙΛΟΣ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΞΕΡΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΜΕΝΑ. ΑΥΤΟ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΤΟ ΕΠΙΤΡΕΨΩ. ΙΣΩΣ ΝΑ ΧΑΛΑΓΕ ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΜΟΥ. ΓΙ’ΑΥΤΟ, ΕΙΧΑ ΒΡΕΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΟΡΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΦΙΛΟ. ΤΟΝ ΕΛΕΓΑ ΕΜΠΝΕΥΣΗ.

ΚΑΤΑ ΚΑΙΡΟΥΣ, Η ΕΜΠΝΕΥΣΗ ΜΟΥ ΑΛΛΑΖΕ, ΛΟΓΟ ΟΡΙΣΜΕΝΩΝ ΛΑΘΩΝ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑ, ΚΥΡΙΩΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ. ΒΑΦΤΙΣΑ ΤΟΥΣ ΣΥΜΜΑΘΗΤΕΣ ΜΟΥ ΗΘΟΠΟΙΟΥΣ, ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΣΚΗΝΙΚΑ, ΕΝΩ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΕΙΧΕ ΤΗΝ ΕΥΡΥΤΕΡΗ ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΣΙΡΙΑΛ.

ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΗΘΟΠΟΙΟ, ΕΚΑΝΑ ΕΝΑ ΣΧΕΔΙΟ ΚΑΙ ΗΜΟΥΝ ΠΑΝΤΑ ΕΚΕΙ ΚΟΝΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΒΛΕΠΩ ΤΗΝ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ. ΤΑ ΣΚΗΝΙΚΑ, ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΑΝ ΠΟΛΥ ΣΥΧΝΑ. ΜΟΝΟ ΔΥΟ ΤΡΕΙΣ ΦΟΡΕΣ ΕΤΥΧΕ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΚΑΙ ΓΙ’ΑΥΤΟ ΥΠΗΡΧΑΝ ΜΕΡΙΚΑ ΣΚΑΡΤΑ..ΜΙΣΟΤΕΛΕΙΩΜΕΝΑ. ΕΦΕΥΓΑΝ ΠΡΟΤΟΥ ΠΡΟΛΑΒΩ ΝΑ ΣΧΗΜΑΤΙΣΩ ΠΡΟΦΙΛ ΓΙ’ΑΥΤΟΥΣ. ΚΑΘΕ ΗΘΟΠΟΙΟΣ ΕΙΧΕ ΚΑΙ ΕΝΑΝ ΡΟΛΟ, ΠΟΥ ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ, ΑΛΛΑΖΕ ,ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΜΑΛΙΣΤΑ ΡΙΖΙΚΑ. ΣΑΦΩΣ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΠΑΡΑΛΕΙΨΩ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΡΟΛΟΥΣ ΚΛΕΙΔΙΑ ΚΑΙ ΕΔΙΝΑΝ ΝΕΑ ΤΡΟΠΗ ΣΤΟ ΣΙΡΙΑΛ. ΟΛΑ ΑΥΤΑ, ΕΚΑΝΑΝ ΑΥΤΟΜΑΤΑ ΕΜΕΝΑ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ ΚΑΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΠΙΟ ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΑ ΣΙΡΙΑΛ ΠΟΥ ΥΠΗΡΧΑΝ.

Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΠΕΡΑΣΑ ΟΡΙΣΜΕΝΕΣ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ. ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΔΥΣΚΟΛΕΥΟΜΟΥΝ ΠΟΛΥ ΝΑ ΧΩΝΕΨΩ ΟΤΙ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΚΑΝΩ ΟΤΙ ΗΘΕΛΑ ΚΑΙ ΟΙ ΔΟΚΙΜΕΣ ΜΟΥ ΕΦΑΓΑΝ ΠΟΛΥΤΙΜΟ ΧΡΟΝΟ. ΚΑΘΟΜΟΥΝ ΩΡΕΣ ΜΟΝΟΣ ΜΟΥ, ΑΠΟΜΟΝΩΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΣΧΕΔΙΑΖΑ ΤΑ ΠΙΟ ΑΠΙΘΑΝΑ ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΣΕΚΑΡΩ ΑΝ ΘΑ ΕΒΓΑΙΝΑΝ ΕΙΣ ΠΕΡΑΣ. Ο ΧΡΟΝΟΣ ΑΥΤΟΣ ,ΜΟΥ ΚΟΣΤΙΣΕ ΓΙΑΤΙ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΣΤΟ ΣΙΡΙΑΛ ΕΜΠΑΙΝΑΝ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΗΞΕΡΑ ΑΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΛΑΒΩ. ΕΙΧΑ ΔΙΠΛΗ ΑΝΗΣΥΧΙΑ. ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΛΕΥΡΙΣΩ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΘΩ ΤΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΤΟΥΣ, ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΛΑΒΩ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΡΕΜΒΟΥΝ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΕΓΚΡΙΣΗ ΜΟΥ. ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΡΕΧΑΛΗΤΟ, ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΦΗΝΕ ΚΑΘΟΛΟΥ ΧΡΟΝΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΕΙΧΑ ΓΙΝΕΙ ΡΑΚΟΣ.

ΑΡΓΟΤΕΡΑ, ΑΝΕΚΑΜΨΑ ΚΑΙ ΚΕΡΔΙΣΑ ΤΟΝ ΧΑΜΕΝΟ ΧΡΟΝΟ, ΒΑΖΟΝΤΑΣ ΔΙΚΟΥΣ ΜΟΥ ΝΑ ΤΟΥΣ ΨΑΡΕΥΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΜΟΥ ΜΕΤΑΦΕΡΟΥΝ ΤΙΣ ΠΛΗΡΟΦΟ-

ΡΙΕΣ. ΦΥΣΙΚΑ, ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΙΔΕΑ ΓΙΑ ΤΟ ΤΙ ΓΙΝΟΤΑΝ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΑΤΗ ΤΟΥΣ. ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΔΥΟ-ΤΡΕΙΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΟΔΟΤΕΣ, ΤΟΥΣ ΕΙΧΑ ΠΡΟΣΩΡΙΝΑ ΑΠΟΣΥΡΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ ΚΑΙ ΟΛΑ ΚΥΛΟΥΣΑΝ ΡΟΛΟΙ.

ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ ΕΙΧΕ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΘΕΙ ΣΕ ΕΝΑ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΑΡΧΕΙΟ. ΜΕΣΑ ΤΟΥ ΗΤΑΝ ΟΛΑ ΤΑΞΙΝΟΜΗΜΕΝΑ ΚΑΙ ΗΜΟΥΝ ΠΑΝΤΑ ΣΕ ΑΝΑΜΟΝΗ, ΑΝ ΚΑΤΙ ΠΗΓΑΙΝΕ ΣΤΡΑΒΑ. ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΚΑΛΟΣΤΗΜΕΝΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ, ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΔΙΟΙΚΕΙ ΕΝΑΣ ΜΟΝΑΧΑ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΦΑΝΤΑΖΕ ΑΚΑΤΟΡΘΩΤΟ. ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΑΡΓΑ ΟΜΩΣ ΓΙΑ ΝΑ ΒΑΛΩ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ.

ΚΑΠΟΥ ΣΤΑ ΔΕΚΑΕΦΤΑ ΜΟΥ, ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΚΟΥΡΑΖΟΜΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΠΕΡΔΕΥ-

ΟΜΑΙ ΜΕ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΑ. ΣΧΕΔΟΝ ΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ –ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ- ΗΤΑΝ ΙΔΙΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΕΙ ΚΑΜΙΑ ΡΩΓΜΗ Σ’ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΓΥΑΛΙ. ΓΙ’ΑΥΤΟ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑ ΝΑ ΔΩΣΩ ΑΛΛΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΣΤΟΥΣ ΗΘΟΠΟΙΟΥΣ ΜΟΥ. ΣΤΟ ΚΑΤΩ, ΚΑΤΩ ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΣΙΡΙΑΛ. ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΒΑΛΕΙΣ ΤΑ ΑΛΗΘΙΝΑ ΤΟΥΣ ΟΝΟΜΑΤΑ. ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΜΑΘΕΥΤΕΙ ΜΙΑ ΑΠΡΕΠΗ ΠΡΑΞΗ ΤΟΥ. ΕΤΣΙ ΚΙ ΕΓΩ, ΕΔΩΣΑ ΠΙΟ ΑΠΛΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΙΟ ΕΥΚΟΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΑ ΘΥΜΑΜΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΜΠΕΡΔΕΥΟΜΑΙ. ΕΤΣΙ ΟΠΟΙΟΣ ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΕ ΤΑ ΑΡΧΕΙΑ ΜΟΥ, ΔΕΝ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕ ΤΙΠΟΤΑ. ΗΤΑΝ ΨΕΥΔΟΝΥΜΑ, ΠΟΥ ΜΟΝΟ ΕΓΩ ΗΞΕΡΑ…

ΤΗΝ ΕΜΠΝΕΥΣΗ ΜΟΥ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΤΗΝ ΟΝΟΜΑΣΑ ΣΑΜΙ. Ο ΣΑΜΙ ΚΙ ΕΓΩ ΤΑ ΠΗΓΑΙΝΑΜΕ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΤΟΣΟ ΑΦΕΛΗΣ ΠΟΥ ΣΥΝΕΧΩΣ ΜΕ ΕΒΑΖΕ ΣΕ ΜΠΕΛΑΔΕΣ. ΟΙ ΜΠΕΛΑΔΕΣ ΟΜΩΣ ΜΟΥ ΕΚΑΝΑΝ ΚΑΛΟ, ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΒΑΖΑΝΕ ΣΕ ΣΚΕΨΗ ΚΑΙ ΣΚΕΨΗ ΣΗΜΑΙΝΕ ΠΕΡΙΣΣΟ-

ΤΕΡΑ ΚΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ…

ΤΟ ΠΡΟΦΙΛ ΤΟΥ ΣΑΜΙ ΗΤΑΝ ΤΟ ΠΙΟ ΞΕΚΑΘΑΡΟ ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΟΤΕ. Ο ΤΥΠΟΣ ΗΤΑΝ ΣΧΟΛΑΣΤΙΚΟΣ ΜΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ. ΕΦΕΥΓΕ ΣΤΟ ΠΑΡΑ ΠΕΝΤΕ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΤΟ ΚΟΥΔΟΥΝΙ ΘΑ ΧΤΥΠΟΥΣΕ. ΕΤΡΩΓΕ ΠΑΝΤΑ ΣΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΞΑΝΑΕΤΡΩΓΕ ΜΕΧΡΙ ΩΣΟΤΟΥ ΓΥΡΝΟΥΣΕ ΣΠΙΤΙ. ΤΟΥ ΑΡΕΣΕ ΤΟ ΚΟΤΟΠΟΥ-

ΛΟ ΚΑΙ ΟΙ ΓΚΟΜΕΝΕΣ ΜΕ ΣΤΡΩΤΟ ΣΩΜΑ ΚΑΙ ΞΑΝΘΑ ΜΑΛΛΙΑ. ΔΕΝ ΜΙΛΟΥΣΕ ΣΥΧΝΑ, ΑΛΛΑ ΟΤΑΝ ΤΟ ΕΚΑΝΕ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΩΡΕΣ. ΕΙΧΑ ΜΑΘΕΙ ΠΟΛΛΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΑΜΙ, ΚΥΡΙΩΣ ΓΙΑ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ. ΙΣΩΣ ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΝΑ ΤΟΝ ΠΗΔΑΓΕ.

ΑΦΗΣΑ ΤΟΝ ΣΑΜΙ ΣΤΑ ΜΙΣΑ ΤΗΣ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ, ΓΙΑΤΙ ΧΡΕΙΑΖΟΜΟΥΝ ΕΝΑΝ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΗΡΩΑ. ΕΤΣΙ ΑΠΟ ΕΜΠΝΕΥΣΗ ΕΓΙΝΕ ΗΘΟΠΟΙΟΣ.

ΙΣΩΣ ΝΑ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΟΥ. ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΝΑ’ ΧΕΙ ΦΑΙΝΟΤΑΝ ΝΑ ΠΑΙΖΕΙ ΚΑΛΑ ΤΟΝ ΡΟΛΟ ΤΟΥ. ΠΟΥΛΗΣΑ ΜΕΡΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΣΤΟΝ ΓΥΜΝΑΣΤΗ ΜΑΣ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΒΑΛΕ ΣΤΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΠΟΔΟΣΦΑΙ-

ΡΟΥ. ΕΤΣΙ, ΔΕΝ ΤΟΝ ΕΒΛΕΠΑ ΣΥΧΝΑ ΚΑΙ ΕΙΧΑ ΧΡΟΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΨΑΞΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΜΟΥ ΕΜΠΝΕΥΣΗ. ΤΟΝ ΕΙΧΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΤΡΑΒΑΕΙ ΠΑΝΩ ΤΟΥ ΚΑΤΙ ΓΚΟΜΕΝΙΤΣΕΣ, ΠΟΥ ΤΡΙΓΥΡΙΖΑΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΛΗΤΑΡΑΔΕΣ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ. ΕΓΙΝΕ ΜΕΓΑΛΟΣ ΧΑΒΑΛΕΣ. ΟΙ ΜΑΓΚΕΣ ΤΣΑΝΤΙΣΤΗΚΑΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟΝ ΑΦΗΝΑΝ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΑΝΑΣΑ ΑΠΟ ΤΟΤΕ. Ο ΑΛΛΟΤΕ ΜΕΤΡΗΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΙΔΙΟΤΡΟΠΟΣ ΣΑΜΙ ΕΙΧΕ ΚΑΤΑΛΗΞΕΙ ΕΝΑ ΡΕΜΑΛΙ ΚΑΙ ΜΙΣΟ. ΤΟ ΕΙΧΕ ΠΑΡΕΙ ΕΠΑΝΩ ΤΟΥ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΣΤΗΝ ΣΧΟΛΙΚΗ ΟΜΑΔΑ, ΤΟΣΟ ΠΟΥ ΣΚΕΦΤΟΤΑΝ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΝΑ ΒΑΛΕΙ ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΜΕΛΕΣ.

ΕΝΑ ΜΕΣΗΜΕΡΙ, ΟΙ ΤΥΠΟΙ ΤΟΝ ΠΕΤΥΧΑΝ ΝΑ ΤΡΩΕΙ ΤΟ ΚΟΛΑΤΣΙΟ ΤΟΥ ΣΤΟ ΠΡΟΑΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΥΚΛΩΣΑΝ ΣΑΝ ΤΑ ΚΟΡΑΚΙΑ..

-ΕΙ, ΣΑΜΙ, ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ; ΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΕΔΩ; ΦΑΓΗΤΑΚΙ; ΜΜΜ, ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΩΡΑΙΟ…

ΑΥΤΟΣ ΔΕΝ ΜΙΛΑΓΕ. ΑΠΛΑ ΤΟΥΣ ΚΟΙΤΑΖΕ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΕ ΝΑ ΜΑΣΟΥΛΑΕΙ…

-ΕΛΑ ΔΩ ΒΡΑ ΜΑΛΑΚΙΣΜΕΝΟ…ΠΕΡΝΙΕΣΑΙ ΓΙΑ ΜΕΓΑΛΟΣ; Ε; ΘΑ ΣΟΥ ΠΩ ΕΓΩ ΤΙ ΠΑΕΙ ΝΑ ΠΕΙ ΜΕΓΑΛΟΣ ΠΑΛΙΟ ΜΟΥΝΟΠΑΝΟ. ΘΑ ΣΕ ΓΑΜΗΣΩ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΦΩΝΑΖΕΙΣ..ΚΙΑΛΛΟ.

ΑΜΕΣΩΣ ΤΟΝ ΒΟΥΤΗΞΑΝ ΚΑΙ ΑΡΧΙΣΑΝ ΝΑ ΤΟΝ ΓΡΟΝΘΟΚΟΠΟΥΝ. ΜΑΛΙΣΤΑ Ο ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΝ ΕΠΙΑΣΕ ΑΠΟ ΤΟ ΣΒΕΡΚΟ ΚΑΙ ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΤΟΥ ΚΟΠΑΝΑΕΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΣΤΟΝ ΤΟΙΧΟ. ΤΟΥ ΚΑΝΑΝΕ ΤΗ ΜΟΥΡΗ ΚΙΜΑ, ΚΑΙ ΤΑ ΠΛΕΥΡΑ ΤΟΥ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΣΕ ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ. ΗΡΘΕ ΣΕ ΜΕΝΑ ΠΟΥ ΚΑΘΟΜΟΥΝ ΛΙΓΟ ΠΙΟ ΠΕΡΑ, ΤΡΕΧΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣΕ ΜΕΡΙΚΑ ΔΟΝΤΙΑ. ΕΙΧΕ ΑΡΧΙΣΕΙ ΝΑ ΚΛΑΙΕΙ ΚΑΙ ΜΟΛΙΣ ΜΕΤΑ ΒΙΑΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΑ ΤΙ ΕΛΕΓΕ. ΤΟΝ ΕΙΧΑΝ ΣΑΚΑΤΕΨΕΙ. ΤΟ ΦΡΥΔΙ ΤΟΥ ΗΤΑΝ ΣΧΙΣΜΕΝΟ ΚΑΙ ΧΡΕΙΑΣΤΗΚΑΝ ΔΥΟ-ΤΡΙΑ ΡΑΜΜΑΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΚΛΕΙΣΕΙ. ΤΑ ΔΟΝΤΙΑ ΤΟΥ ΗΤΑΝ ΣΠΑΣΜΕΝΑ ΚΑΙ ΕΙΧΕ ΠΑΘΕΙ ΝΕΥΡΙΚΟ ΚΛΟΝΙΣΜΟ. ΤΟΝ ΑΠΩΘΗΣΑ ΛΙΓΑΚΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΛΕΡΩΘΩ ΑΠ’ΤΑ ΑΙΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΜΕΣΩΣ ΤΟΝ ΕΤΡΕΞΑ ΣΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΩΝ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ.

Ο ΣΑΜΙ ΕΚΑΝΕ ΜΙΑ ΒΔΟΜΑΔΑ ΝΑ ΕΡΘΕΙ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΙ ΟΙ ΜΑΓΚΕΣ, ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΞΥΛΟ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΕΡΙΞΕ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΟΥ ΣΑΜΙ, ΦΑΓΑΝΕ ΑΛΛΑΓΗ ΣΧΟΛΙΚΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΦΥΓΑΝΕ ΑΠ’ΤΟ ΣΙΡΙΑΛ. ΚΙ ΕΤΣΙ, ΕΧΑΣΑ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΗΘΟΠΟΙΟΥΣ. ΟΧΙ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟΥΣ, ΑΛΛΑ ΤΩΡΑ, ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΕΚΑΝΕ ΚΟΥΜΑΝΤΟ ΣΤΟ ΣΙΡΙΑΛ;

ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΕΛΕΙΠΕ Ο ΣΑΜΙ, ΒΡΗΚΑ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΗΝ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΜΟΥ ΕΜΠΝΕΥΣΗ. ΗΤΑΝ Ο ΚΡΙΣΤΟΦΕΡ. ΑΥΤΟΣ Ο ΤΥΠΟΣ ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΕ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΣΤΟ ΝΕΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ. ΤΡΕΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΕΤΑ, ΚΙΝΗΣΑ ΤΑ ΚΑΤΑΛΛΗΛΑ ΓΡΑΝΑΖΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΚΑΝΑ ΔΙΟΙΚΗΤΗ ΤΟΥ ΣΙΡΙΑΛ. ΕΓΙΝΕ Ο ΦΟΒΟΣ ΚΙ Ο ΤΡΟΜΟΣ. ΗΤΑΝ Ο ΔΙΑΔΟΧΟΣ ΤΩΝ ΤΥΠΩΝ ΠΟΥ ΕΦΑΓΑΝ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ ΣΧΟΛΙΚΟΥ.. ΚΑΙ ΤΑ ΠΗΓΕ ΚΑΛΑ. ΚΑΤΑΦΕΡΕ ΝΑ ΒΡΕΙ ΤΟΥΣ ΑΝΕΡΧΟΜΕΝΟΥΣ ΜΑΓΚΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΜΑΘΕ ΝΑ ΚΑΠΝΙΖΟΥΝ. ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΑΣΗ ΜΟΥ ΦΑΝΗΚΕ ΚΑΛΗ.

ΑΜΕΣΩΣ ΚΙΝΗΣΑ ΤΙΣ ΔΙΕΡΓΑΣΙΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΘΕΥΤΕΙ ΣΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥΣ ΟΤΙ ΚΑΠΝΙΖΑΝ. ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΤΙ ΜΟΝΟ ΚΑΠΝΙΖΑΝ, ΑΛΛΑ ΟΤΙ ΕΠΑΙΡΝΑΝ ΚΑΙ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ. ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ… ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΚΙΟΛΑΣ, ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΕΚΑΝΑΝ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΕΓΙΝΕ ΤΗΣ ΠΟΥΤΑΝΑΣ. ΜΠΟΥΚΑΡΑΝ ΣΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΩΝ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΤΑ ΨΑΛΛΑΝ ΕΝΑ ΧΕΡΑΚΙ. ΟΙ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΧΕΣΤΗΚΑΝ ΠΑΝΩ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΙ Η ΔΥΣΦΗΜΙΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΗΤΑΝ ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΑ ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΙ ΚΑΛΕΣΑΝ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΕΞΙ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΒΡΟΥΝ ΜΙΑ ΛΥΣΗ. ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΟΤΙ ΠΑΙΔΙΑ ΕΠΕΡΝΑΝ Η ΔΙΑΚΙΝΟΥΣΑΝ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ, ΚΑΙ ΟΛΑ ΟΦΕΙΛΟΝΤΑΝ ΣΕ ΜΕΡΙΚΑ ΤΗΛΕΦΩΝΗΜΑΤΑ. ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΤΑ ΕΚΑΝΕ, ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΗΤΑΝ Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΟΥ ΑΠΩΛΕΙΑ. ΤΟΝ ΕΛΕΓΑ ΣΚΕΤΣ, ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΜΟΥ ΘΥΜΙΖΕ ΚΑΠΟΙΟ ΚΑΡΤΟΥΝ, ΑΔΥΝΑΤΩ ΝΑ ΘΥΜΗΘΩ ΤΩΡΑ.

ΔΥΟ ΜΕΡΕΣ ΜΕΤΑ, ΒΡΗΚΑΝ ΤΟ ΠΤΩΜΑ ΤΟΥ, ΣΕ ΕΝΑ ΣΚΟΥΠΙΔΟΤΕΝΕΚΕ, ΛΙΓΟ ΠΙΟ ΚΑΤΩ ΑΠ’ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ. ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΗΝ ΕΚΑΝΕ ΕΝΑΣ ΑΛΛΟΔΑΠΟΣ ΠΟΥ ΛΙΓΕΣ ΩΡΕΣ ΜΕΤΑ, ΤΑΞΙΔΕΥΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥ ΑΦΟΥ ΕΙΧΕ ΛΗΞΕΙ Η ΑΔΕΙΑ ΠΑΡΑΜΟΝΗΣ ΤΟΥ Σ’ΑΥΤΗ ΤΗ ΧΩΡΑ. ΕΙΧΑ ΠΕΙ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΗΘΟΠΟΙΟ ΟΤΙ Ο ΣΚΕΤΣ ΠΗΔΑΓΕ ΤΗΝ ΚΟΡΗ ΕΚΕΙΝΟΥ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ. ΔΕΝ ΦΤΑΙΩ ΕΓΩ ΑΝ ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΡΟΦΙΛ ΕΚΑΝΑ ΔΙΑΝΑ. ΕΙΧΑ ΜΑΝΤΕΨΕΙ ΟΤΙ Ο ΤΥΠΟΣ ΗΤΑΝ ΧΑΦΙΕΣ. ΤΟ ΔΙΧΩΣ ΑΛΛΟ ΕΤΡΕΞΕ ΚΑΙ ΜΕΤΑΒΙΒΑΣΕ ΤΗΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΣΤΟΝ ΑΛΛΟΔΑΠΟ. ΑΥΤΟΣ, ΕΞΟΡΓΙΣΜΕΝΟΣ , ΕΣΤΗΣΕ ΚΑΡΤΕΡΙ ΣΤΟΝ ΣΚΕΤΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΣΦΑΞΕ ΕΝ ΨΥΧΡΩ. ΔΕΚΑΤΡΕΙΣ ΜΑΧΑΙΡΙΕΣ ΜΕΤΡΗΣΑΝ ΣΤΟ ΝΕΚΡΟΤΟΜΕΙΟ, ΧΩΡΙΑ ΤΙΣ ΚΡΑΝΙΟΕΓΚΕΦΑΛΙΚΕΣ ΚΑΚΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΥΠΟΣΤΕΙ. ΕΙΧΑ ΑΡΧΙΣΕΙ ΝΑ ΑΝΗΣΥΧΩ. ΔΕΝ ΗΘΕΛΑ ΔΑ ΚΑΙ ΤΟΣΗ ΒΙΑ. ΛΙΓΟ ΞΥΛΙΚΙ ΜΟΥ ΑΡΚΟΥΣΕ. ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΒΡΩ ΕΝΑΝ ΤΡΟΠΟ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΩ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΗΘΕΛΑ. ΕΝΤΟΜΕΤΑΞΥ, ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΓΙΝΟΤΑΝ ΤΗΣ ΚΑΚΟΜΟΙΡΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΤΑ ΕΙΧΑΝ ΧΑΜΕΝΑ. ΕΨΑΧΝΑΝ ΝΑ ΒΡΟΥΝ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ, ΠΟΥ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΑΝ, ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΕΙΧΑΝ ΚΑΙ ΕΝΑΝ ΠΕΡΙΕΡΓΟ ΦΟΝΟ ΠΟΥ ΑΠΟΤΕΛΟΥΣΕ ΣΟΒΑΡΟ ΠΛΗΓΜΑ ΣΤΗΝ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ.

ΜΕΙΝΑΜΕ ΕΤΣΙ ΓΙΑ ΠΕΡΙΠΟΥ ΔΥΟ ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ, ΟΤΑΝ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩ-

ΣΩ ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ. ΚΑΤΑΝΤΟΥΣΕ ΚΟΥΡΑΣΤΙΚΟ. ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΗΘΟΠΟΙΟΥΣ ΜΟΥ ΔΕΝ ΣΥΜΠΕΡΙΦΕΡΟΤΑΝ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ ΚΑΙ ΕΙΧΕ ΑΡΧΙΣΕΙ Η ΠΑΡΑΚΜΗ ΣΤΟ ΣΙΡΙΑΛ. ΗΞΕΡΑ ΟΤΙ Ο ΣΚΕΤΣ ΕΙΧΕ ΕΝΑΝ ΠΟΛΥ ΦΙΛΟ. Ο ΤΥΠΟΣ ΗΤΑΝ ΑΠΑΡΗΓΟΡΗΤΟΣ ΚΑΙ ΜΟΥ ΚΛΑΙΓΟΤΑΝΕ ΣΥΝΕΧΕΙΑ. ΗΞΕΡΑ ΕΠΙΣΗΣ ΠΟΥ ΣΥΧΝΑΖΑΝ ΚΑΙ ΠΟΥ ΠΗΓΑΙΝΑΝ ΚΡΥΦΑ ΜΕΤΑ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΠΝΙΣΟΥΝ ΚΑΝΕΝΑ ΤΣΙΓΑΡΑΚΙ. ΠΗΓΑ ΕΚΕΙ ΚΡΥΦΑ ΚΑΙ ΑΦΗΣΑ ΟΡΙΣΜΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ. ΔΥΟ-ΤΡΕΙΣ ΣΥΡΙΓΓΕΣ, ΕΝΑ ΚΟΥΤΑΚΙ ΚΑΙ ΕΤΡΙΨΑ ΚΑΙ ΜΕΡΙΚΟ ΚΑΠΝΟ. ΤΑ ΕΙΧΑ ΒΑΛΕΙ ΟΛΑ ΣΤΗΝ ΤΣΑΝΤΑ ΤΟΥ ΣΚΕΤΣ, ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΙΧΕ ΞΕΧΑΣΕΙ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ ΘΡΑΝΙΟ ΤΟΥ. ΕΓΡΑΨΑ ΜΕΡΙΚΕΣ ΨΕΥΤΙΚΕΣ ΔΙΕΥΘΥ-

ΝΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΗΛΕΦΩΝΑ ΚΑΙ ΔΥΟ ΤΡΕΙΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΦΑΙΝΟΝΤΑΝ ΚΩΔΙΚΟ-

ΠΟΙΗΜΕΝΕΣ. ΕΦΤΙΑΞΑ ΕΠΙΣΗΣ ΕΝΑΝ ΨΕΥΤΙΚΟ ΚΑΤΑΛΟΓΟ ΜΕ ΕΣΟΔΑ ΚΑΙ ΕΞΟΔΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΗΘΕΝ ΠΩΛΗΣΕΙΣ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΕΒΑΛΑ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ.

ΟΤΑΝ ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ ΑΡΧΙΣΑΝ ΑΝ ΕΡΕΥΝΟΥΝ ΣΟΒΑΡΑ ΤΟ ΘΕΜΑ, Ο ΚΟΛΛΗΤΟΣ ΤΟΥ ΣΚΕΤΣ ΑΝΑΓΚΑΣΤΗΚΕ ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ. ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΠΟΥ ΠΗΓΑΙ-

ΝΑΝ ΜΕΤΑ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ. ΟΙ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΙ ΕΚΑΝΑΝ ΜΙΑ ΕΡΕΥΝΑ ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΗΡΘΑΝ ΠΟΛΥ ΓΡΗΓΟΡΑ. Ο ΝΕΚΡΟΣ ΣΚΕΤΣ ΚΑΤΗΓΟΡΗΘΗΚΕ ΓΙΑ ΑΓΟΡΟΠΩΛΗΣΙΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΜΠΗΚΑΝ ΣΕ ΦΑΚΕΛΛΟ. ΟΙ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΑΡΧΙΣΑΝ ΑΝ ΗΡΕΜΟΥΝ, ΑΦΟΥ Ο ΕΜΠΟΡΟΣ ΕΙΧΕ ΠΙΑ ΒΡΕΘΕΙ, ΒΕΒΑΙΑ ΕΚΑΝΑΝ ΛΙΓΟ ΚΑΙΡΟ ΝΑ ΤΟ ΧΩΝΕΨΟΥΝ, ΚΑΙ ΕΠΕΣΤΡΕΨΑΝ ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ, ΣΤΙΣ ΒΡΩΜΕΡΕΣ ΤΟΥΣ ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ. ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΣΤΡΑΦΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΝΕΚΡΟΥ ΣΚΕΤΣ ΚΑΙ ΟΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ ΤΟΥΣ ΑΡΧΙΣΑΝ ΝΑ ΣΤΑΘΕΡΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙ. ΟΛΑ ΒΡΗΚΑΝ ΤΟΝ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ ΤΟΥΣ ΡΥΘΜΟ, ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΚΕΙΝΟΝ ΤΟΝ ΚΑΚΟΜΟΙΡΗ ΤΟΝ ΚΟΛΛΗΤΟ ΤΟΥ ΣΚΕΤΣ. Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΤΟΝ ΑΝΕΚΡΙΝΕ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ, ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΣΑΝ ΓΙΑ ΑΡΚΕΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ. ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΟΝ ΕΚΑΝΑΝ ΠΕΡΑ ΚΑΙ ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ, ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΤΑ ΧΑΝΕΙ. ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥ ΤΟΝ ΠΙΕΖΑΝ ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΕΙ ΑΝ ΗΤΑΝ ΧΡΗΣΤΗΣ Η ΑΝ ΗΞΕΡΕ ΤΟΝ ΕΜΠΟΡΟ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΤΑΝ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΟΛΑ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΤΟΝ ΚΟΙΤΟΥΣΑΝ ΜΕ ΜΙΣΟ ΜΑΤΙ. ΤΟΝ ΒΡΗΚΑΝ ΚΡΕΜΑΣΜΕΝΟ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΤΟΥ ΤΟ ΣΠΙΤΙ, ΕΤΣΙ ΑΠΛΑ, ΧΩΡΙΣ ΣΗΜΕΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΜΑΛΑΚΙΕΣ. ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΓΡΑΨΕΙΣ ΣΗΜΕΙΩΜΑ, ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΤΑ ΛΕΣ ΟΣΟ ΕΙΣΑΙ ΖΩΝΤΑΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΝΑ ΑΥΤΟΚΤΟΝΗΣΕΙΣ; ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥ ΕΠΑΘΑΝ ΝΕΥΡΙΚΗ ΚΑΤΑΠΤΩΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΕΔΕΙΧΝΕ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΜΕΝΟ. ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ ΟΜΩΣ ΤΟ ΞΕΠΕΡΑΣΑΝ ΓΡΗΓΟΡΑ. Ο ΣΥΝΔΕΤΙΚΟΣ ΚΡΙΚΟΣ ΓΙΑ ΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ ΔΕΝ ΒΡΕΘΗΚΕ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΑ ΤΑ ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ ΗΤΑΝ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ Σ’ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΣΙΡΙΑΛ..

ΧΩΡΙΣ ΑΜΦΙΒΟΛΙΑ ΟΙ ΧΡΟΝΙΕΣ ΤΟΥ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΗΤΑΝ ΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΙΡΙΑΛ ΜΟΥ. ΤΑ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙΑ ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΕΥΑΛΩΤΑ ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΥΑΝ ΠΟΛΥ ΕΥΚΟΛΑ ΤΗΝ ΚΑΘΕ ΜΠΟΥΡΔΑ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΠΑΣΑΡΕΣ. ΙΣΩΣ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΝΑ ΦΤΑΙΕΙ Η ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ. ΕΙΝΑΙ Ο ΠΡΩΤΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ. ΑΝ ΑΡΧΙΣΕΙΣ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΤΙΣ ΜΑΛΑΚΙΕΣ ΠΟΥ ΛΕΝΕ ΣΤΟ ΚΟΥΤΙ, ΤΗΝ ΠΑΤΗΣΕΣ ΓΙΑ ΟΛΟΚΛΗ-

ΡΗ ΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ. ΕΜΕΝΑ ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΕ ΠΟΛΥ.

ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ, ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΑ ΑΛΛΟ. ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΩ ΤΗΝ ΜΟΝΤΕΡΝΑ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΣΤΟ ΣΙΡΙΑΛ ΜΟΥ. ΗΘΕΛΑ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ.

ΕΤΣΙ, ΑΠΟΦΑΣΙΣΑ ΝΑ ΑΓΟΡΑΣΩ ΕΝΑ ΚΑΣΕΤΟΦΩΝΟ.

ΣΙΓΑ ΜΗΝ ΤΟ ΑΓΟΡΑΖΑ ΔΗΛΑΔΗ…ΕΒΑΛΑ ΕΝΑΝ ΗΘΟΠΟΙΟ ΝΑ ΜΟΥ ΤΟ ΦΕΡΕΙ.

ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΘΑ ΤΑ ΕΠΑΙΡΝΕ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ..

ΤΟ ΚΑΣΕΤΟΦΩΝΑΚΙ ΗΤΑΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΟ. ΗΤΑΝ ΤΟ ΤΕΛΕΙΟ. ΤΩΡΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΗΧΟΓΡΑΦΩ ΤΟΥΣ ΗΘΟΠΟΙΟΥΣ ΜΟΥ ΑΝΕΤΑ, ΚΑΙ ΟΧΙ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΜΕ ΕΝΑ ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΣΤΟ ΧΕΡΙ. ΙΣΩΣ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΜΕ ΕΠΕΡΝΕ ΧΑΜΠΑΡΙ. ΙΣΩΣ ΚΑΠΟΙΑ ΑΡΧΕΙΑ ΜΟΥ ΝΑ ΧΑΝΟΝΤΟΥΣΑΝ, ΟΠΩΣ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΒΡΕΧΕΙ ΞΑΦΝΙΚΑ. ΤΟ ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΜΟΥ ΜΕ ΤΑ ΠΡΑΚΤΙΚΑ, ΣΧΕΔΟΝ ΕΛΙΩΣΕ. ΠΗΓΑΝ ΧΑΜΕΝΕΣ, ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΕΞΙ ΜΕΡΕΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ. ΕΤΣΙ ΛΟΙΠΟΝ, ΑΠΟΦΑΣΙΣΑ ΝΑ ΜΗΝ ΤΗΝ ΞΑΝΑΠΑΤΗΣΩ.

ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΒΔΟΜΑΔΑ ΠΕΡΙΠΟΥ ΧΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΜΑΓΝΗΤΟΦΩΝΟΥ, ΕΙΔΑ ΘΕΑΜΑΤΙΚΕΣ ΒΕΛΤΙΩΣΕΙΣ. ΔΕΝ ΚΟΥΡΑΖΟΜΟΥΝ ΠΙΑ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ, ΚΑΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΜΟΥ ΕΜΕΝΕ ΚΑΙ ΧΡΟΝΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΩ ΣΑΝ ΠΑΙΔΙ ΤΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ ΜΟΥ. ΑΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ, ΞΥΠΝΑΓΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΞΙ ΤΑ ΣΑΒΒΑΤΑ.!

ΣΗΜΕΙΩΝΑ ΤΑ ΜΙΣΑ ΠΕΡΙΠΟΥ ΣΤΟ ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΚΑΙ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΤΑ ΦΥΛΑΓΑ ΣΤΗΝ ΚΑΣΕΤΑ. ΕΓΚΑΙΝΙΑΣΑ ΕΝΑ ΚΟΥΤΙ ΑΠΟ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ ΩΣ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΟΥ ΑΡΧΕΙΟ ΚΑΣΕΤΩΝ, ΚΑΙ ΠΡΟΧΩΡΗΣΑ ΚΑΝΟΝΙΚΑ.

ΤΟ ΚΟΥΤΙ ΓΕΜΙΣΕ, ΚΑΙ ΕΝΑ ΔΕΥΤΕΡΟ ΠΡΟΣΘΕΘΗΚΕ. ΥΣΤΕΡΑ ΕΝΑ ΤΡΙΤΟ…

ΩΣΠΟΥ ΕΦΤΑΣΑ ΣΗΜΕΡΑ ΝΑ ΕΧΩ ΟΥΤΕ ΛΙΓΟΤΕΡΕΣ, ΟΥΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΑΠΟ ΧΙΛΙΕΣ ΔΙΑΚΟΣΙΕΣ ΚΑΣΕΤΕΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΟΥ ΜΑΓΝΗΤΟΦΩΝΟΥ ΤΑΞΙΝΟΜΗΜΕΝΕΣ ΣΕ ΤΡΙΑΝΤΑ ΔΥΟ ΚΟΥΤΙΑ. ΕΝΑΣ ΜΙΚΡΟΣ ΘΗΣΑΥΡΟΣ, ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΧΑΡΑΜΙΣΕΙ ΟΛΗ ΤΟΥ ΤΗ ΖΩΗ Σ’ΕΝΑ ΣΙΡΙΑΛ.

Η ΑΦΟΡΜΗ ΓΙΑ ΝΑ ΓΥΡΙΣΩ ΠΑΛΙ ΣΤΑ ΠΑΛΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΘΥΜΗΘΩ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗ ΜΙΣΗ ΖΩΗ ΜΟΥ, ΣΤΑΘΗΚΕ ΕΝΑΣ ΓΝΩΣΤΟΣ ΜΟΥ. ΠΑΝΕ ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΕΡΙΠΟΥ, ΠΟΥ ΕΧΩ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΕΙ ΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΤΟΥ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ. ΟΙ ΛΟΓΟΙ…ΠΟΛΛΟΙ, ΠΕΡΙΕΡΓΟΙ ΚΑΙ ΗΛΙΘΙΟΙ.ΑΛΛΑ ΓΙ’ΑΥΤΟ ΘΑ ΜΙΛΗΣΩ ΑΡΓΟΤΕΡΑ.

ΣΗΚΩΘΗΚΑ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙ ΕΝΙΩΘΑ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΜΟΥ ΝΑ ΤΡΕΚΛΙΖΟΥΝ. ΕΙΧΑ ΤΟ ΙΔΙΟ ΓΑΜΗΜΕΝΟ ΑΙΣΘΗΜΑ ΠΟΥ ΜΕ ΒΑΣΑΝΙΖΕ ΑΠΟ ΔΕΚΑΕΦΤΑ ΧΡΟΝΩΝ. ΠΑΝΤΑ ΟΜΩΣ ΕΙΧΑ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΟΤΙ ΘΑ ΤΗΝ ΕΒΓΑΖΑ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ. ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΗΤΑΝ. ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ.

ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΗΓΑΙΝΑ ΜΕ ΤΟ ΛΕΩΦΟΡΕΙΟ. ΜΕ ΤΡΟΜΑΖΕ ΤΟ ΤΙ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΩ ΚΑΙ ΝΑ ΑΚΟΥΣΩ ΕΚΕΙ ΜΕΣΑ. ΠΟΤΕ, ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΡΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΑ ΧΡΟΝΙΑ. ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΜΠΑΙΝΑ ΣΕ ΤΑΞΙ. ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΤΑΞΙΔΕΥΑ ΜΕ ΑΕΡΟΠΛΑΝΟ. ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΜΠΑΙΝΑ ΣΕ ΜΕΣΑ Η ΠΗΓΑΙΝΑ ΣΕ ΜΕΡΗ ΠΟΥ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΠΙΑΣΩ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΜΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΑΓΝΩΣΤΟ. ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΚΑΠΟΤΕ ΗΞΕΡΑ ΝΑ ΚΑΝΩ ΚΑΛΑ, ΤΩΡΑ ΤΟ ΣΙΧΑΙΝΟΜΟΥΝ, ΤΟ ΦΟΒΟΜΟΥΝ, ΤΟ ΑΠΕΦΕΥΓΑ.

ΠΡΟΤΙΜΟΥΣΑ ΑΛΛΑ ΜΕΡΗ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΜΕΣΑ, ΠΙΟ ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΜΕΝΑ ΣΕ ΜΕΝΑ. ΓΙΑ ΤΑΞΙΔΙΑ, ΤΟ ΠΛΟΙΟ ΚΑΙ ΓΙΑ ΒΟΛΤΕΣ ΤΟ ΜΕΤΡΟ Η ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΜΟΥ. ΓΙΑ ΠΑΡΕΑ ΤΙΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΛΑ ΒΙΒΛΙΑ. ΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΤΟ ΕΙΧΑ ΞΕΡΙΖΩΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΟΙΧΟ. ΠΟΤΕ ΤΟΥ ΔΕΝ ΣΤΑΜΑΤΟΥΣΕ ΝΑ ΧΤΥΠΑΕΙ. ΤΟ ΒΑΡΕΘΗΚΑ.

Ο ΤΥΠΟΣ ΠΟΥ ΣΥΝΑΝΤΗΣΑ ΜΙΑ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ, ΤΑ ΠΗΓΑΙΝΕ ΚΑΛΑ ΜΕ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ. ΕΙΧΕ ΠΑΝΤΡΕΥΤΕΙ ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΗ ΚΑΙ ΕΞΥΠΝΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΚΑΙ ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΑ ΤΟΥ… ΤΟΥ ΕΙΧΑΝ ΔΩΣΕΙ ΜΙΑ ΔΙΕΥΘΥΝΤΙΚΗ ΘΕΣΗ ΣΕ ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΗ ΕΤΑΙΡΙΑ. ΟΛΑ ΤΟΥ ΠΗΓΑΙΝΑΝ ΡΟΛΟΙ. ΑΝΑΡΩΤΗΘΗΚΑ ΓΙΑΤΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΡΓΗΣΑ ΝΑ ΒΡΩ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΗΛΙΘΙΑ ΕΡΩΤΗΣΗ ΜΟΥ. ΕΓΩ ΤΟΝ ΕΙΧΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕΙ. ΕΓΩ ΤΟΝ ΕΙΧΑ ΚΑΝΕΙ ΟΤΙ ΗΤΑΝ, ΟΣΟ ΕΓΩΙΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΝΑ ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ. Η ΤΥΠΙΣΑ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΠΑΝΤΡΕΥΤΕΙ ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΚΟΠΕΛΙΤΣΑ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΙΧΑ ΒΑΛΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΕΙ ΣΕ ΕΝΑ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ, ΚΑΙ ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟ ΑΦΕΝΤΙΛΙΚΙ… ΤΟΝ ΕΙΧΑ ΦΤΙΑΞΕΙ ΤΟΣΟ ΚΑΛΑ, ΠΟΥ ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ ΝΑ ΤΟ ΕΧΑΝΕ.

ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΑΥΤΟ, ΜΕ ΕΒΑΛΕ ΞΑΝΑ ΣΕ ΣΚΕΨΗ. ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΘΥΜΑΜΑΙ ΤΟ ΠΩΣ ΚΑΙ ΤΟ ΓΙΑΤΙ ΑΡΧΙΣΕ ΑΥΤΗ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑ ΓΙΑ ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΝΑ ΕΞΗΓΗΣΩ, ΤΙ ΔΕΝ ΠΗΓΕ ΚΑΛΑ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ.

ΔΕΝ ΜΕΤΑΝΙΩΣΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΓΙΝΑ Ο ΙΔΙΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ Η ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΑΝΤΡΕΥΤΗΚΑ ΜΙΑ ΟΜΟΡΦΗ ΚΑΙ ΕΞΥΠΝΗ ΓΥΝΑΙΚΑ. Η ΔΙΚΙΑ ΜΟΥ Η ΖΩΗ ΕΙΧΕ ΑΛΛΟ ΝΟΗΜΑ. ΗΜΟΥΝ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΜΕΝΟΣ ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ Σ’ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΙΡΙΑΛ. ΑΛΛΑ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΤΩΡΑ, ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΟΣΟ ΚΑΙΡΟ, ΜΕ ΚΥΝΗΓΟΥΣΑΝ ΟΙ ‘ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΙ’…

ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΥΣ, ΕΙΧΑ ΟΝΟΜΑΣΕΙ ΟΡΙΣΜΕΝΑ ΑΤΟΜΑ ΠΟΥ ΕΠΑΙΞΑΝ ΚΑΘΟ-

ΡΙΣΤΙΚΟ ΡΟΛΟ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ. ΗΤΑΝ ΟΙ ΣΩΣΤΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΣΤΗ ΣΩΣΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΕΛΕΓΑΝ ΤΟ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟ ΠΡΑΓΜΑ ΚΑΙ ΕΔΙΝΑΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΛΥΣΗ ΣΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΜΟΥ. ΜΟΥ ΠΗΡΕ ΚΑΙΡΟ ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΝΑΚΑΛΥΨΩ. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΟΛΟ ΝΑ ΤΟΥΣ ΒΡΕΙΣ. ΕΜΦΑΝΙΖΟΝΤΑΙ ΤΥΧΑΙΑ. ΑΓΝΩΣΤΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΗΛΙΚΙΩΝ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΡΗ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΣ. ΤΟΥΣ

ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ ΜΟΝΟ ΑΝ ΕΧΕΙΣ ΤΑ ΑΥΤΙΑ ΣΟΥ ΑΝΟΙΧΤΑ ΕΙΚΟΣΙΤΕΣΣΕΡΙΣ ΩΡΕΣ ΤΟ ΕΙΚΟΣΙΤΕΤΡΑΩΡΟ.

ΘΥΜΑΜΑΙ ΑΚΟΜΑ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟ ΠΟΥ ΣΥΝΑΝΤΗΣΑ. ΗΤΑΝ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΚΑΙ ΚΑΘΟΜΟΥΝ ΣΤΗ ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΛΕΩΦΟΡΕΙΟΥ. ΠΗΓΑΙΝΑ ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΤΟ ΛΕΩΦΟΡΕΙΟ, ΓΙΑΤΙ ΕΚΕΙ ΜΕΣΑ ΑΚΟΥΣ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΟΥΘΕΝΑ ΑΛΛΟΥ ΔΕΝ ΛΕΓΟΝΤΑΙ. ΜΑΖΕΥΑ ΕΞΤΡΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΗΘΟΠΟΙΟΥΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΤΟΥΣ. ΚΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ, ΧΩΡΙΣ ΚΟΥΡΑΣΗ. ΑΠΛΑ ΜΟΥ ΔΙΝΟΝΤΑΝ ΤΖΑΜΠΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ, ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΣΠΙΤΙ. ΕΥΤΥΧΩΣ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΑΓΝΗΤΟΦΩΝΑΚΙ ΜΟΥ ΜΑΖΙ.

Ο ΗΛΙΟΣ ΜΕ ΧΤΥΠΟΥΣΕ ΔΥΝΑΤΑ ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΚΑΙ ΑΠΕΓΝΩΣΜΕΝΑ ΕΨΑΧΝΑ ΓΙΑ ΣΚΙΑ. ΕΤΣΙ, ΕΙΧΑ ΜΕΙΝΕΙ ΝΑ ΚΟΙΤΑΩ ΣΤΟ ΠΑΤΩΜΑ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΦΕΥΓΩ ΤΟΝ ΗΛΙΟ. ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ, ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΛΙΓΟ ΗΡΘΕ ΜΙΑ ΚΥΡΙΑ, ΠΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣΕ ΚΑΤΙ ΤΣΑΝΤΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΣΟΥΠΕΡ ΜΑΡΚΕΤ. ΠΑΡΟΛΟ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΙ-

ΚΟΣ ΤΥΠΟΣ, ΑΥΤΗ Η ΚΥΡΙΑ ΔΕΝ ΜΟΥ ΦΑΝΗΚΕ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΤΟ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟ ΚΑΙ ΓΙ’ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΔΩΣΑ ΣΗΜΑΣΙΑ. ΜΟΝΑΧΑ ΚΑΤΙ ΦΕΥΓΑΛΕΕΣ ΜΑΤΙΕΣ ΤΗΣ ΕΡΙΞΑ. ΣΕ ΜΙΑ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ, ΜΕ ΚΟΙΤΑΞΕ ΚΙ ΑΥΤΗ. ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΛΙΓΟ ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΜΟΥ ΜΙΛΑΕΙ. ΜΕ ΡΩΤΑΓΕ ΔΙΑΦΟΡΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ, ΟΠΩΣ ΠΟΣΗ ΩΡΑ ΘΑ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΤΟ ΛΕΩΦΟΡΕΙΟ, Η ΑΝ ΠΕΡΑΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΟΣΟ ΕΓΩ ΗΜΟΥΝ ΕΚΕΙ. ΗΜΟΥΝ ΣΙΓΟΥΡΟΣ ΟΤΙ ΜΕ ΕΙΧΕ ΔΕΙ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΩ ΣΤΗ ΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΔΕΝ ΗΞΕΡΑ ΤΙΠΟΤΑ ΓΙΑ ΤΑ ΔΡΟΜΟΛΟΓΙΑ. ΤΗΝ ΕΚΟΨΑ ΛΙΓΟ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΦΤΙΑΞΑ ΕΝΑ ΠΡΟΧΕΙΡΟ ΠΡΟΦΙΛ. ΚΑΛΟΣΤΕΚΟΥΜΕΝΗ ΗΤΑΝ. ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΧΕ ΠΑΤΗΣΕΙ ΑΚΟΜΑ ΤΑ ΣΑΡΑΝΤΑΠΕΝΤΕ. ΑΥΤΟ ΦΑΙΝΟΤΑΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΑΙΜΟ ΤΗΣ. ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΒΡΩ ΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ ΤΗΣ ΚΑΘΕ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΑΙΜΟ ΤΗΣ. ΕΙΧΑ ΡΙΞΕΙ ΠΟΛΥ ΜΕΛΕΤΗ ΠΑΝΩ Σ’ΑΥΤΟ ΤΟ ΘΕΜΑ. ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΝΑ ΧΕΙ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑ, Η ΦΛΥΑΡΙΑ ΤΗΣ ΗΤΑΝ ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΗ. ΣΥΝΕΧΙΣΕ ΝΑ ΜΕ ΡΩΤΑΕΙ ΔΙΑΦΟΡΑ, ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΑΒΑΣΜΑΤΑ, ΚΑΙ ΕΓΩ ΤΗΣ ΑΠΑΝΤΟΥΣΑ ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΩΡΑΙΟ ΤΡΟΠΟ. ΕΙΧΑ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ ΣΤΡΑΜΜΕΝΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΟ ΔΑΠΕΔΟ. ΑΥΤΗ ΝΟΜΙΣΕ ΟΤΙ ΗΜΟΥΝ ΣΤΕΝΟΧΩΡΗΜΕΝΟΣ. ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΚΑΝΑ ΤΙΠΟΤΑ. Ο ΗΛΙΟΣ ΜΕ ΕΝΟΧΛΟΥΣΕ. ΕΚΕΙΝΕΣ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ, ΕΙΧΑ ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΑΝΑΤΑΡΑΧΗ. ΣΕ ΛΙΓΟ ΚΑΙΡΟ ΘΑ ΠΗΓΑΙΝΑ ΣΤΟ ΛΥΚΕΙΟ ΚΑΙ ΗΜΟΥΝ ΠΟΛΥ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΜΕΝΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΕΧΑΝΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΟΥΣ ΚΑΙ ΚΑΛΟΥΣ ΗΘΟΠΟΙΟΥΣ. ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΑ. ΗΤΑΝ ΚΡΙΜΑ. ΚΑΙ ΤΙ ΘΑ ΕΒΡΙΣΚΑ ΣΤΟ ΛΥΚΕΙΟ, ΔΕΝ ΗΞΕΡΑ. ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ, ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΧΑΘΕΙ ΣΕ ΔΙΚΕΣ ΤΗΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΟΥ ΤΟ ΞΕΦΟΥΡΝΙΣΕ..

-Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΟΛΗ! , ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΚΑΙ ΕΣΤΡΕΨΕ ΑΛΛΟΥ ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΤΗΣ.

ΑΥΤΗ ΗΤΑΝ Η ΠΡΩΤΗ ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ ΜΟΥ. ΜΟΥ ΜΕΤΕΔΩΣΕ ΕΝΑ ΜΥΣΤΙΚΟ ΠΟΥ ΟΥΤΕ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ ΔΕΝ ΜΟΥ ΕΙΧΑΝ ΠΕΙ. ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΑΛΗΘΕΙΑ.

ΟΛΗ Η ΓΑΜΗΜΕΝΗ Η ΖΩΗ, ΗΤΑΝ ΔΙΚΗ ΜΟΥ. ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ. ΤΩΝ ΤΟΣΟ ΚΑΛΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΜΕΝΩΝ ΗΘΟΠΟΙΩΝ ΜΟΥ.

ΗΤΑΝ ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΜΟΥ, ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΑΡΩ ΟΛΟΥΣ ΜΑΖΙ ΜΟΥ, ΣΤΟ ΛΥΚΕΙΟ, ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΕΓΙΝΕ.

ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ ΕΜΦΑΝΙΣΤΗΚΑΝ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΟΙ ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΙ. ΚΑΘΕ ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ, ΕΙΧΕ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΣΟΦΟ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙ. ΤΟ ΠΩΣ ΘΑ ΤΟ ΚΑΤΑΝΟΟΥΣΑ ΕΓΩ ΗΤΑΝ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΜΕΤΡΑΓΕ.

ΗΤΑΝ ΣΑΝ ΜΙΑ ΔΥΝΑΜΗ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΥΘΕΝΑ ΝΑ ΕΜΠΑΙΝΕ ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΣΕ ΑΓΝΩΣΤΑ ΚΟΡΜΙΑ ΜΕ ΣΤΟΧΟ ΝΑ ΠΟΥΝ ΚΑΤΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ, ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΝΑ ΧΑΝΟΤΑΝ ΠΑΛΙ, ΩΣΠΟΥ ΝΑ ΕΜΦΑΝΙΣΤΕΙ ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ. ΗΤΑΝ ΣΑΝ ΜΙΑ ΘΕΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΟΛΗ. ΠΟΤΕ ΟΜΩΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΨΑ ΣΕ ΘΕΟΥΣ.

ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΕΙΧΑΝ ΑΝΑΣΤΑΤΩΣΕΙ ΤΗΝ ΤΡΥΦΕΡΗ ΠΑΙΔΙΚΗ ΜΟΥ ΗΛΙΚΙΑ ΚΑΙ ΩΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΥΠΗΡΞΕ Η ΠΡΟΩΡΗ ΩΡΙΜΑΝΣΗ ΜΟΥ. ΕΙΧΑ ΑΡΧΙΣΕΙ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΑΤΤΩ ΤΕΛΕΙΩΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΥΠΟΛΟΙΠΟΥΣ ΣΥΝΟΜΗΛΙΚΟΥΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΙΣΩΣ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ, ΑΥΤΟ ΝΑ ΜΕ ΕΒΑΖΕ ΣΕ ΜΠΕΛΑΔΕΣ. ΗΔΗ ΕΙΧΑΝ ΑΡΧΙΣΕΙ ΝΑ ΜΟΥ ΤΟΝΙΖΟΥΝ ΤΗΝ “ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΗ ΣΟΒΑΡΟΤΗΤΑ” ΠΟΥ ΜΕ ΔΙΑΚΑΤΕΙΧΕ.ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΓΙΝΟΤΑΝ ΑΛΛΙΩΣ. ΤΟ ΕΡΓΟ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΤΕΙ.

ΕΚΕΙΝΗ Η ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΗΤΑΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ.

ΜΟΥ ΕΙΧΑΝ ΕΜΦΑΝΙΣΤΕΙ ΟΧΙ ΕΝΑΣ ΑΛΛΑ ΕΦΤΑ “ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΙ”ΣΕ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΛΙΓΩΝ ΗΜΕΡΩΝ. ΕΙΧΑ ΑΡΚΕΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ, ΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΗΤΑΝ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ. ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΣΑ ΝΑ ΒΡΩ ΑΠΟ ΚΑΠΟΥ ΝΑ ΠΙΑΣΤΩ, ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΜΕ ΕΙΧΕ ΕΠΗΡΕΑΣΕΙ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ. ΜΑΛΛΟΝ ΕΦΤΑΙΓΕ Η ΑΛΛΑΓΗ ΤΟΥ ΚΑΙΡΟΥ, ΠΑΝΤΩΣ ΟΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΗΤΑΝ , ΔΕΝ ΜΕ ΑΦΗΝΕ ΣΕ ΗΣΥΧΙΑ. ΕΝΙΩΘΑ ΕΝΑ ΑΟΡΑΤΟ ΜΠΑΛΑΚΙ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΟΕΡΧΕΤΑΙ ΜΕΣΑ ΜΟΥ, ΑΠΟ ΤΑ ΠΝΕΥΜΟΝΙΑ ΜΟΥ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΣΤΟΜΑΧΙ ΜΟΥ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΑΚΡΑ ΜΟΥ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΜΟΥ. ΗΞΕΡΑ ΟΤΙ ΘΑ ΜΟΥ ΠΕΡΝΟΥΣΕ, ΑΛΛΩΣΤΕ ΔΕΝ ΗΤΑΝ Η ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ, ΑΛΛΑ ΜΕΧΡΙΣ ΟΤΟΥ ΣΥΝΕΒΑΙΝΕ ΑΥΤΟ ΘΑ ΕΙΧΑ ΤΡΕΛΑΘΕΙ ΤΕΛΕΙΩΣ.

ΕΤΣΙ ΛΟΙΠΟΝ, ΠΕΡΑΣΑ ΣΕ ΠΙΟ ΔΡΑΣΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ.. ΑΓΟΡΑΣΑ ΜΙΑ ΦΟΡΗΤΗ ΚΑΜΕΡΑ. ΕΠΙΤΕΛΌΥΣ, ΤΕΡΜΑ ΤΑ ΣΧΕΔΙΑΣΜΕΝΑ ΣΤΟ ΧΑΡΤΙ ΠΡΟΦΙΛ.

ΑΠΟ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ ΜΕΡΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ, ΟΛΑ ΘΑ ΑΛΛΑΖΑΝ. ΘΑ ΚΟΥΒΑΛΟΥΣΑ ΠΑΝΤΟΤΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΚΑΜΕΡΑ ΚΑΙ ΘΑ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥΣΑ ΤΑ ΠΑΝΤΑ. ΘΑ ΤΑΞΙΝΟΜΟΥΣΑ ΥΣΤΕΡΑ ΤΑ ΠΡΟΦΙΛ, ΣΕ ΒΙΝΤΕΟΚΑΣΕΤΕΣ, ΜΑΖΙ ΜΕ ΣΚΗΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΣΙΡΙΑΛ, ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΤΟΥΣ, ΤΙΣ ΒΟΛΤΕΣ ΤΟΥΣ, ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΤΟΥΣ, ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΑ ΤΙΣ ΔΙΑΣΥΝΔΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΘΑ ΥΠΗΡΧΑΝ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ. ΥΣΤΕΡΑ, ΟΤΑΝ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΘΑ ΑΓΟΡΑΖΑ ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΟΝ ΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΒΑΛΕΙ ΣΤΟ ΜΑΤΙ, ΘΑ ΠΕΡΝΟΥΣΑ ΤΑ ΑΡΧΕΙΑ ΜΕΣΑ Σ’ΑΥΤΟΝ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ, ΘΑ ΕΒΛΕΠΑ ΞΑΝΑ ΚΑΙ ΞΑΝΑ ΚΑΙ ΞΑΝΑ ΤΑ ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ. ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗ ΕΚΤΕΛΕΣΗ .ΘΑ ΧΡΕΙΑΖΟΜΟΥΝ ΑΡΚΕΤΟ ΣΚΛΗΡΟ ΔΙΣΚΟ ΓΙΑΥΤΟ…

ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΚΙΟΛΑΣ ΧΤΥΠΗΣΑ ΕΝΑ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΣΕ ΕΝΑ ΚΟΛΛΗΤΟ ΑΠΟ ΤΟ ΣΙΡΙΑΛ. ΤΟΥ ΖΗΤΗΣΑ ΝΑ ΜΟΥ ΒΡΕΙ ΜΙΑ ΚΑΜΕΡΑ, ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ ΠΟΥ ΕΦΕΡΝΕ ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΣΤΗ ΧΩΡΑ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΟΥ, ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΜΟΥ ΤΗ ΒΡΗΚΕ…

ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ ΚΙΟΛΑΣ ΤΗΝ ΕΙΧΑ ΚΑΝΕΙ ΚΟΜΜΑΤΙΑ…

ΕΠΕΙΣΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΟΤΙ ΔΕΝ ΤΟΥ ΧΡΕΙΑΖΟΤΑΝ Η ΨΕΥΤΙΚΗ ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΗ.

ΔΕΝ ΜΟΥ ΧΡΕΙΑΖΟΤΑΝ ΜΙΑ ΑΛΗΘΙΝΗ ΚΑΜΕΡΑ ΣΤΟ ΕΡΓΟ ΜΟΥ. ΘΑ ΜΟΥ ΤΟ ΚΑΤΕΣΤΡΕΦΕ ΠΑΝΤΕΛΩΣ. ΕΤΣΙ ΚΙ ΕΓΩ ΑΠΑΛΛΑΧΤΗΚΑ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ. ΘΑ ΕΦΑΡΜΟΖΑ ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΚΑΛΟ ΚΟΛΠΟ ΤΟΥ ΤΕΤΡΑΔΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΑΓΝΗΤΟΦΩΝΟΥ. ΕΤΣΙ, ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΜΕ ΕΠΑΙΡΝΑΝ ΧΑΜΠΑΡΙ ΣΤΑ ΣΙΓΟΥΡΑ, ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΧΑ ΑΥΤΗ ΤΗ ΞΕΝΟΦΕΡΤΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΣΤΟ ΕΡΓΟ ΜΟΥ.

ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΠΟΣΟ ΜΕΓΑΛΗ ΒΛΑΚΕΙΑ ΗΤΑΝ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑ…

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΡΑΓΜΑΤΑ, ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΜΕΡΑ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΟ ΝΑ ΤΑ ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΕΙΣ ΣΤΟ ΧΑΡΤΙ, ΚΑΙ ΑΚΟΜΗ ΔΥΣΚΟΛΟΤΕΡΟ ΝΑ ΤΑ ΑΚΟΥΣ ΜΟΝΑΧΑ. ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΤΙΓΜΕΣ, ΠΟΥ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΚΡΥΒΟΝΤΑΙ ΕΝΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟ ΛΕΞΕΙΣ. ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ ΜΕΤΑΝΙΩΝΩ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΜΑΖΙ ΜΟΥ ΜΙΑ ΚΑΜΕΡΑ. ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ. ΤΟΥ ΑΓΝΩΣΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΦΙΛΟΥ… ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ ΠΟΥ ΤΥΧΑΙΝΕΙ ΝΑ ΔΕΙΣ ΜΙΑ ΣΤΟ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟ, ΚΑΙ ΑΝ ΤΟ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙΣ, ΕΙΣΑΙ ΤΟΣΟ ΤΥΧΕΡΟΣ ΠΟΥ ΑΜΕΣΩΣ ΣΕ ΠΙΑΝΕΙ ΘΛΙΨΗ. ΕΝΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ ΛΥΠΗΣ ΚΑΙ ΣΥΜΠΟΝΙΑΣ ΓΙΑ ΚΕΙΝΟ ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΤΩΝ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΩΝ…

ΤΕΤΟΙΕΣ ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ ΜΟΥ ΕΔΙΝΕ ΠΟΛΛΕΣ Ο ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ. ΕΚΕΙΝΟΣ Ο ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ ΠΟΥ ΕΙΧΑΜΕ ΓΑΝΤΖΩΜΕΝΟ ΣΤΟ ΧΩΛ. ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΑΨΥΧΟ ΚΑΙ ΤΟΣΟ ΣΤΑΡΑΤΟ ΠΡΑΓΜΑ, ΠΟΥ ΣΕ ΚΟΙΤΟΥΣΕ ΜΕ ΚΕΙΝΟ ΤΟ ΥΦΟΣ ΚΑΙ ΣΟΥ ΥΠΕΝΘΥΜΙΖΕ ΠΟΣΟ ΜΙΖΕΡΗ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ ΣΟΥ. ΠΟΣΟ ΜΟΝΟΣ ΕΙΣΑΙ ΜΕΣΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΠΟΣΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΚΑΝΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΝ ΚΟΙΤΑΞΕΙΣ. ΚΑΙ ΚΕΙΝΟ ΤΟ ΦΩΣ…

ΕΚΕΙΝΗ Η ΑΝΤΗΛΙΑ ΠΟΥ ΠΕΦΤΕΙ ΠΑΝΩ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΙ ΟΛΑ, ΠΑΝΩ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΑΡΧΙΣΕΙ ΚΑΙ ΤΑ ΒΡΙΣΚΕΙΣ ΜΑΖΙ ΤΟΥ. ΚΑΙ ΚΑΠΟΥ ΕΚΕΙ ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΡΩΓΜΕΣ ΤΟΥ ΘΑΜΠΩΜΑΤΟΣ ΒΡΙΣΚΕΙΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΨΕΜΑ. ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΜΟΝΑΧΑ ΚΙ ΥΣΤΕΡΑ ΧΑΝΕΤΑΙ, ΚΑΘΩΣ ΤΗΝ ΣΚΕΠΑΖΕΙ Η ΣΚΙΑ ΣΟΥ.

ΠΟΣΕΣ ΦΟΡΕΣ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑ ΝΑ ΚΑΝΩ ΑΥΤΟ ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΛΕΞΕΙΣ. ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΕΓΩ ΔΕΝ ΞΕΡΩ. ΑΠΕΙΡΕΣ. ΜΑ ΠΟΤΕ ΩΣ ΤΩΡΑ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΣΑ. ΛΕΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΟΥ ΕΦΤΑΝΕ Η ΜΝΗΜΗ ΜΟΥ. ΛΕΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΕΝΑ ΦΑΡΑΓΓΙ ΒΛΕΜΜΑΤΑ ΣΥΜΠΥΚΝΩΜΕΝΟ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΜΟΥ.

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙ ΗΤΑΝ ΕΝΟΣ ΠΑΙΔΙΟΥ. ΜΙΚΡΟΥ. ΣΕ ΜΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ. ΟΧΙ ΣΤΗΜΕΝΗ, ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ ΠΟΥ ΣΕ ΤΡΑΒΑΝΕ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΠΑΡΑΠΟΝΙΕΣΑΙ. ΚΙ ΗΤΑΝ ΣΑΝ ΝΑ ΘΕΛΕ ΝΑ ΚΛΑΨΕΙ Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ, ΜΑ ΚΑΤΙ ΔΕΝ ΤΗΝ ΑΦΗΝΕ. ΕΚΕΙ ΜΕ ΒΡΙΣΚΩ ΚΑΜΙΑ ΦΟΡΑ. ΣΕ ΚΕΙΝΗ ΤΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΜΙΚΡΟ ΜΑΣ ΚΑΘΡΕΦΤΗ, ΣΤΟ ΧΩΛ. ΕΚΕΙ, ΕΙΝΑΙ ΜΑΖΕΜΕΝΑ ΟΛΑ ΤΟΥΤΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ, ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΤΟ ΤΑΛΑΙΠΩΡΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ ΚΟΥΒΑΛΑΕΙ. ΕΚΕΙ ΘΑ ΒΡΩ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ ΜΟΥ ΣΑΝ ΝΙΩΣΩ ΜΟΝΑΞΙΑ, ΤΑ ΠΑΙΔΙΚΑ ΜΟΥ ΧΡΟΝΙΑ, ΟΤΑΝ ΘΕΛΗΣΩ ΠΑΡΕΑ, ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΕΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΜΥΡΩΔΙΕΣ ΠΟΥ ΜΕ ΑΓΓΙΞΑΝ ΠΟΤΕ. ΕΚΕΙ ΟΛΑ.

ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ, ΤΗΝ ΕΨΑΧΝΑ ΚΑΙΡΟ ΤΩΡΑ, ΟΧΙ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΞΑΝΑΔΩ ΚΑΙ ΝΑ ΘΥΜΗΘΩ, ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΩ. ΚΑΙ ΤΟ ΕΚΑΝΑ ΣΗΜΕΡΑ. ΕΙΠΑ ΝΑ ΣΠΑΣΩ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ, ΑΛΛΑ ΒΑΡΙΟΜΟΥΝΑ ΝΑ ΚΑΘΑΡΙΖΩ ΤΑ ΓΥΑΛΙΑ. ΕΧΩ ΤΙΣ ΜΑΥΡΕΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ. ΜΕ ΠΛΕΥΡΙΣΕ ΤΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ ΤΟΥ ΦΟΒΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΘΛΙΨΗΣ. ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΑΚΟΜΑ, ΕΙΜΑΙ ΜΟΝΟΣ…

ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΦΟΒΗΘΗΚΑ ΤΗ ΜΟΝΑΞΙΑ. ΗΤΑΝ ΠΑΝΤΟΤΕ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΜΟΥ ΦΙΛΟΣ. ΠΟΤΕ ΕΠΙΣΗΣ ΔΕΝ ΤΟΝ ΕΙΧΑ ΠΑΡΕΙ ΕΙΔΗΣΗ. ΟΠΟΤΕ ΗΜΟΥΝ ΜΟΝΟΣ, ΕΒΡΙΣΚΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΝΑ ΚΑΝΩ, ΑΛΛΑ ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΠΟΛΥ ΚΑΙΡΟ ΤΩΡΑ, ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΤΙ ΕΙΧΑ ΤΟΣΟ ΚΑΙΡΟ ΣΤΟ ΠΛΑΙ ΜΟΥ. ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΤΙΠΟΤΑ ΠΙΑ ΝΑ ΚΑΝΩ. ΚΑΙ ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΒΡΙΣΚΟΤΑΝ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΜΟΥ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ. ΣΤΟ ΨΥΧΙΑΤΡΕΙΟ ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΔΕΝ ΠΕΡΝΟΥΝ. ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΣΤΑΜΑΤΗΜΕΝΕΣ. ΞΥΠΝΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΤΑΖΕΙΣ ΤΟΝ ΗΛΙΟ ΠΟΥ ΚΟΥΤΣΟΠΕΡΝΑΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΓΚΕΛΩΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ. ΒΡΑΔΙΑΖΕΙ ΚΑΙ ΜΕΝΕΙΣ ΝΑ ΑΝΑΠΟΛΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ. ΕΝΑ ΧΡΥΣΟ ΜΙΣΟΦΕΓΓΑΡΟ ΣΕ ΕΝΑ ΜΑΥΡΟ ΦΟΝΤΟ. ΤΙΠΟΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ. ΑΚΟΥΣ ΤΙΣ ΙΔΙΕΣ ΛΕΞΕΙΣ, ΤΡΩΣ ΤΑ ΙΔΙΑ ΦΑΓΗΤΑ, ΣΕ ΜΙΚΡΟΥΣ, ΛΟΓΙΚΟΥΣ ΚΥΚΛΟΥΣ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΟΧΗ ΠΟΥ ΣΟΥ ΔΙΝΟΥΝ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΠΕΤΑΜΑ.

ΕΙΝΑΙ ΔΕΥΤΕΡΑ ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΟΣΟ ΚΑΙ ΑΝ ΣΠΑΩ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΜΟΥ, ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΘΥΜΗΘΩ, Η ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΝΑ ΑΝΑΛΟΓΙΣΤΩ ΤΙ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΚΑΝΩ ΜΙΑ ΣΥΝΗΘΙΣΜΕΝΗ ΔΕΥΤΕΡΑ. ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΠΩΣ Η ΜΝΗΜΗ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΑΡΧΙΣΕΙ ΝΑ ΕΞΑΣΘΕΝΕΙ. ΕΥΤΥΧΩΣ ΜΕ ΑΦΗΣΑΝ ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΩ ΤΑ ΤΕΤΡΑΔΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΜΟΥ. ΤΟ ΚΑΣΣΕΤΟΦΩΝΑΚΙ ΔΕΝ ΜΕ ΑΦΗΣΑΝ ΝΑ ΤΟ ΕΧΩ. ΗΤΑΝ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ ΕΙΠΑΝ. ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΑΡΑΓΕ ΝΑ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΩ ΠΟΤΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ; ΜΑΛΛΟΝ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΕΝΔΙΕΦΕΡΕ ΑΥΤΟ ΟΣΟ ΤΟ ΟΤΙ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΒΛΑΨΩ ΤΟΥΣ ΓΥΡΩ ΜΟΥ ΜΕ ΑΥΤΟ.

Η ΜΝΗΜΗ ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΗ. ΑΥΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΤΟΣΟ ΚΑΙΡΟ ΕΔΩ ΜΕΣΑ. ΔΕΝ ΠΕΡΙΟΡΙΖΕΤΑΙ ΟΣΟ ΚΙ ΑΝ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΤΗΝ ΚΟΝΤΡΟΛΑΡΕΙ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΑΥΤΟΝΟΜΑ, ΚΑΙ ΚΑΜΙΑ ΦΟΡΑ ΣΟΥ ΚΑΝΕΙ ΤΗ ΧΑΡΗ ΝΑ ΒΛΕΠΕΙΣ ΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΣΑ ΤΗΣ. Η ΔΙΚΙΑ ΜΟΥ ΜΝΗΜΗ, ΠΑΡΑ ΗΤΑΝ ΚΑΛΗ ΜΑΖΙ ΜΟΥ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ…ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΜΕ ΕΚΔΙΚΕΙΤΑΙ. ΔΕΝ ΜΕ ΑΦΗΝΕΙ ΝΑ ΘΥΜΗΘΩ. ΜΟΥ ΣΤΕΡΕΙ, ΑΡΓΑ ΑΛΛΑ ΣΤΑΘΕΡΑ, ΕΝΑ ΠΡΟΣ ΕΝΑ, ΟΛΑ ΕΚΕΙΝΑ ΤΑ ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ ΠΟΥ ΜΕ ΤΟΣΟ ΚΟΠΟ ΚΑΙ ΤΟΣΟ ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΣΗΛΩΣΗ ΕΦΤΙΑΞΑ ΜΑΖΙ ΤΗΣ. ΜΕ ΜΙΣΕΙ ΚΑΙ ΤΗ ΜΙΣΩ, ΚΑΙ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΝΙΩΘΩ ΠΩΣ ΔΕΝ ΤΗΝ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΙ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ. ΔΕΝ ΤΗ ΘΕΛΩ. ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΟΥ ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΙΣ ΑΣΧΗΜΕΣ ΦΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ, ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΕΧΕΙ ΤΑ ΚΕΦΙΑ ΤΗΣ, ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΝΑ ΜΕ ΚΡΑΤΗΣΕΙ ΖΩΝΤΑΝΟ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ, ΔΙΝΟΝΤΑΣ ΜΟΥ ΚΑΜΙΑ ΚΑΛΗ ΑΝΑΜΝΗΣΗ. ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΕΝΑ ΠΛΕΙΜΠΑΚ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟ ΚΑΛΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ.

ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΛΟΙΠΟΝ ΓΙΑ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΩ ΤΗΝ ΤΕΧΝΙΤΗ ΜΟΥ ΜΝΗΜΗ. ΟΛΑ ΕΚΕΙΝΑ ΤΑ ΑΛΦΑΒΗΤΙΚΑ ΤΑΞΙΝΟΜΗΜΕΝΑ ΜΙΚΡΑ ΤΕΤΡΑΔΙΑΚΙΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΧΕΙΑ ΜΟΥ. ΩΡΑ ΝΑ ΠΕΣΩ ΒΑΘΙΑ ΣΕ ΚΕΙΝΟ ΤΟ ΣΚΟΤΕΙΝΟ ΠΑΠΛΩΜΑ ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΑΓΕΡΟΥ ΑΝΕΜΟΥ. ΩΡΑ ΞΑΝΑ ΝΑ ΣΚΑΛΙΣΩ ΣΑΝ ΚΗΠΟΥΡΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ, ΤΟΝ ΚΗΠΟ ΤΩΝ ΑΝΑΜΝΗΣΕΩΝ.

ΝΑ ΜΟΥ ΧΑΛΑΣΩ ΤΗ ΔΙΑΘΕΣΗ, ΝΑ ΜΟΥ ΤΗΝ ΞΑΝΑΦΤΙΑΞΩ…ΕΤΣΙ, ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΟ, ΑΠΛΑ ΣΕ ΔΟΥΛΕΙΑ ΝΑ ΒΡΙΣΚΟΜΑΙ. ΕΤΣΙ ΚΙ ΑΛΛΙΩΣ, ΕΔΩ ΜΕΣΑ ΟΙ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΕΣ.

ΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙΑΝΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΝΟΣΤΙΜΟ. ΟΧΙ ΠΩΣ ΑΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΕΙΝΑΙ , ΑΠΛΑ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΕΧΩ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ ΞΕΚΛΕΙΔΩΤΟ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΩΣ ΝΑ ΔΟΥΛΕΥΕΙ. ΕΤΣΙ, ΑΠΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΣΩ ΣΕ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΚΑΙ ΜΕ ΠΙΑΣΕΙ ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΡΕΞΙΑ.

ΑΥΤΗ Η ΩΧΡΑ ΕΞΩ ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΤΩΡΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ. ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΔΗΛΑΔΗ. ΟΣΑ ΕΙΜΑΙ ΚΑΙ ΕΔΩ ΜΕΣΑ. ΔΕ ΒΑΡΙΕΣΑΙ, ΚΑΛΗ ΕΙΝΑΙ Η ΩΧΡΑ. ΑΠΟ ΤΟ ΓΚΡΙΖΟ ΤΟΥ ΚΕΛΙΟΥ ΤΗΣ ΦΥΛΑΚΗΣ, ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΕΙΝΑΙ. ΕΤΣΙ ΛΟΙΠΟΝ, ΓΛΙΤΩΣΑ ΤΗ ΦΥΛΑΚΗ. ΚΑΠΟΥ ΙΣΟΒΙΑ ΘΑ ΜΟΥ ΡΙΧΝΑΝ.

ΕΥΤΥΧΩΣ ΕΙΧΑ ΚΑΛΟ ΔΙΚΗΓΟΡΟ. ΕΦΑΓΑ ΕΦ ΟΡΟΥ ΖΩΗΣ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟ ΣΕ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗ ΜΟΝΑΔΑ ΚΑΙ ΤΗ ΓΛΙΤΩΣΑ. ΕΙΝΑΙ ΣΠΟΥΔΑΙΟ ΠΡΑΓΜΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΔΙΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΤΗΝ ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ ΣΟΥ. ΟΣΟ ΚΙ ΑΝ ΑΥΤΟ ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ ΠΕΡΙΕΡΓΟ, ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΣΥΜΠΑΘΕΙΑ (ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΠΕΧΘΕΙΑ) ΔΕΧΕΤΑΙ ΕΝΑΣ ΤΡΕΛΟΣ ΜΕ ΕΝΑ ΘΛΙΜΜΕΝΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΚΑΤΑΔΙΚΟ ΙΣΟΒΙΤΗ. ΓΙ’ΑΥΤΟ ΛΕΩ ΠΩΣ ΕΙΧΑ ΚΑΛΟ ΔΙΚΗΓΟΡΟ. ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΚΑΤΑΦΕΡΕ. ΤΟΥΣ ΑΛΛΑΞΕ ΤΟΝ ΟΡΟ. ΤΟΥΣ ΓΥΡΙΣΕ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΤΑ ΠΕΤΑΞΕ ΣΤΗ ΜΟΥΡΗ. ΟΧΙ ΙΣΟΒΙΑ, ΑΛΛΑ ΕΦ ΟΡΟΥ ΖΩΗΣ…

ΕΦ ΟΡΟΥ ΖΩΗΣ, ΠΑΝΤΡΕΥΕΣΑΙ Η ΔΕΣΜΕΥΕΣΑΙ ΑΛΛΑ ΠΟΤΕ ΜΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΟΣ ΣΤΗ ΦΥΛΑΚΗ. ΕΚΕΙ ΕΙΣΑΙ ΙΣΟΒΙΑ. ΠΑΝΤΑ ΤΟ ΙΔΙΟ. ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ. ΤΡΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΠΕΙΣΩ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΟΤΙ ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ. ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΦ ΟΡΟΥ ΖΩΗΣ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟ ΜΟΥ ΕΔΩ. ΚΑΙ ΚΑΠΟΥ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ, ΤΟ ΞΕΡΩ ΚΑΛΑ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΧΩ ΔΙΚΙΟ. ΚΙ ΑΥΤΟ ΜΟΥ ΔΙΝΕΙ ΔΥΝΑΜΗ ΝΑ ΤΟ ΑΡΝΗΘΩ ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ ΠΟΛΥ.

ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΑ ΚΟΥΤΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΔΙΝΟΥΝ ΕΙΝΑΙ ΠΛΑΣΤΙΚΑ. ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑ ΣΚΛΗΡΟ ΠΛΑΣΤΙΚΟ, ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΙΟ ΜΑΛΑΚΟ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΗ ΓΗ. ΑΚΟΜΗ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ. Ο ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ…ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑ ΝΑ ΤΟΝ ΣΠΑΣΩ ΜΙΑ ΦΟΡΑ, ΑΝ ΚΑΙ ΣΚΕΦΤΗΚΑ ΠΟΣΟ ΒΑΡΕΤΟ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΑ ΝΑ ΜΑΖΕΥΩ ΤΙΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΤΩΜΑ, ΑΚΟΜΑ ΚΙ ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΨΕΥΤΙΚΟΣ. ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΕΝΑ ΥΛΙΚΟ ΣΑΝ ΑΛΟΥΜΙΝΟΧΑΡΤΟ, ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΟΒΕΙ ΑΛΛΑ ΤΣΑΛΑΚΩΝΕΙ. ΚΙ ΕΤΣΙ ΕΙΧΑ ΜΕΙΝΕΙ ΝΑ ΧΑΖΕΥΩ ΤΙΣ ΤΣΑΛΑΚΩΜΕΝΕΣ ΜΟΥ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΩΣΠΟΥ ΗΡΕΜΗΣΑ ΚΙ ΕΤΡΕΞΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΝΑ ΧΑΙΡΕΤΗΣΩ ΤΗΝ ΩΧΡΑ.

ΤΟΣΗ ΩΡΑ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΣΚΕΦΤΩ ΑΠΟ ΠΟΥ ΝΑ ΑΡΧΙΣΩ. ΠΟΙΟ ΓΡΑΜΜΑ ΝΑ ΔΙΑΛΕΞΩ; ΚΙ ΥΣΤΕΡΑ; ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΑΠΛΑ ΝΑ ΠΑΡΩ ΣΤΑ ΧΕΡΙ ΜΟΥ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΠΡΟΦΙΛ ΤΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΑΥΤΟΥ. ΘΑ ΗΤΑΝ ΑΔΙΚΟ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΑΛΕΞΩ ΕΝΑ ΣΤΗΝ ΤΥΧΗ, ΑΛΛΑ ΝΙΩΘΩ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΤΥΧΕΡΟΣ ΣΗΜΕΡΑ. ΧΘΕΣ Η ΤΥΧΗ ΜΟΥ ΗΤΑΝ ΣΤΟ ΜΗΔΕΝ…

ΑΥΤΟ ΕΔΩ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΑΡΚΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΩΡΑ. ΔΕΝ ΜΟΥ ΘΥΜΙΖΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΟΤΙ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΑ ΠΑΛΙΟ. Ο ΓΡΑΦΙΚΟΣ ΜΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΙΔΙΟΣ. ΚΑΠΟΤΕ ΕΙΧΑ ΣΠΑΣΕΙ ΤΟ ΧΕΡΙ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΛΛΑΞΑ. ΟΧΙ ΟΤΙ ΕΦΤΑΙΓΕ ΤΟ ΣΠΑΣΜΕΝΟ ΧΕΡΙ, ΑΠΛΑ ΤΟ ΕΙΔΑ ΣΑΝ ΕΝΑ ΟΙΩΝΟ. ΕΝΑ ΣΗΜΑΔΙ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΛΕΓΕ, ΓΡΑΦΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΣΟΥ ΣΠΑΣΩ ΚΑΙ ΤΟ ΑΛΛΟ. Ο ΓΡΑΦΙΚΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΑΦΗΣ. ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ. ΕΙΝΑΙ Ο ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΟΥ. ΒΡΑΔΥΣ, ΕΥΣΤΡΟΦΟΣ, ΒΙΑΣΤΙΚΟΣ, ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ… ΕΧΟΥΝ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΥΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ ΓΡΑΦΙΚΟΥΣ. ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΑΣ ΑΡΧΙΣΩ ΝΑ ΘΥΜΑΜΑΙ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΒΡΕΘΩ ΣΤΟ ΚΕΝΟ ΞΑΝΑ..

ΚΑΘΕ ΠΡΟΦΙΛ ΣΥΝΟΔΕΥΟΤΑΝ ΚΑΙ ΑΠΟ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ, ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΔΕΙΓΜΑ ΤΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΟΣΩΝ ΕΙΧΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ. ΜΕΡΙΚΑ ΠΡΟΦΙΛ ΕΙΧΑΝ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΠΟ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΕΣ. ΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΑΝΗΚΕ ΣΤΟΝ ΜΠΕΝΕΝΤΙΝ. Ο ΜΠΕΝΕΝΤΙΝ ΗΤΑΝ Ο ΗΡΩΑΣ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ ΜΟΥ. ΗΤΑΝ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕΙ ΠΑΛΙΟΤΕΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΚΟΙΜΑΜΑΙ ΟΤΑΝ ΗΜΟΥΝ ΜΟΝΟΣ ΚΑΙ ΦΟΒΟΜΟΥΝ, ΑΠΟ ΟΣΟ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΘΥΜΗΘΩ. ΗΤΑΝ ΤΟ ΚΛΑΣΙΚΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΟΥ ΑΝΕΓΓΙΧΤΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΦΟΒΟ ΠΑΙΔΙΟΥ. ΤΟΥ ΠΙΤΣΙΡΙΚΑ ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΑΝΑ ΠΑΣΑ ΩΡΑ ΚΑΙ ΣΤΙΓΜΗ ΝΑ ΠΕΡΠΑΤΗΣΕΙ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ, ΣΕ ΚΑΠΟΙΟ ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟ, Η ΝΑ ΚΟΛΥΜΠΗΣΕΙ ΣΕ ΝΕΡΑ ΠΟΥ ΤΟ ΜΑΤΙ ΒΛΕΠΕΙ ΜΟΝΑΧΑ ΕΝΑ ΜΑΥΡΟ ΣΚΟΥΡΟ ΝΕΡΟ, ΤΟΣΟ ΗΡΕΜΟ ΠΟΥ ΤΡΟΜΑΖΕΙΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΗ ΣΚΕΨΗ. ΑΥΤΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΜΠΕΝΕΝΤΙΝ. ΚΑΙ ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΕΙΧΑ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙ, ΗΘΕΛΑ ΚΑΤΙ ΝΑ ΜΟΥ ΘΥΜΙΖΕΙ ΤΑ ΠΟΛΥ ΠΑΙΔΙΚΑ ΜΟΥ ΧΡΟΝΙΑ. ΚΙ ΕΤΣΙ ΤΟΝ ΒΑΦΤΙΣΑ. ΗΤΑΝ ΜΑΛΛΟΝ Η ΕΜΠΝΕΥΣΗ ΜΟΥ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ. ΜΠΕΝΕΝΤΙΝ Η ΕΜΠΝΕΥΣΗ ΛΟΙΠΟΝ. Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΓΡΑΜΜΕΝΗ ΜΕ ΑΛΛΟ ΣΤΥΛΟ, ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΤΗΝ ΕΙΧΑ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΕΙ ΜΕΤΑ ΣΕ ΚΑΠΟΙΑ ΑΠΟΜΕΡΗ ΓΩΝΙΑ ΜΟΝΑΧΟΣ..

ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΕΚΛΕΙΝΕ ΤΙΣ ΠΟΡΤΕΣ ΤΗΣ ΑΥΛΗΣ ΓΥΡΩ ΣΤΙΣ ΕΦΤΑ ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ. ΕΜΕΙΣ ΕΙΧΑΜΕ ΔΙΠΛΗ ΒΑΡΔΙΑ. ΤΗΝ ΜΙΑ ΒΔΟΜΑΔΑ ΗΜΑΣΤΑΝ ΠΡΩΙΝΟΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΟΙ. ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ ΦΟΡΑ ΗΜΑΣΤΑΝ ΠΡΩΙΝΟΙ ΑΛΛΑ ΜΑΣ ΕΤΡΩΓΕ Η ΠΕΡΙΕΡΓΕΙΑ ΝΑ ΕΞΕΡΕΥΝΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΕΤΑ ΤΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΩΝ ΠΟΡΤΩΝ. ΞΕΚΙΝΗΣΑΜΕ ΑΠΟ ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΜΑΣ ΣΤΙΣ ΕΞΙ ΚΑΙ ΜΙΣΗ ΑΚΡΙΒΩΣ. Ο ΜΠΕΝΕΝΤΙΝ ΜΕ ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΛΙΓΑ ΜΕΤΡΑ ΜΑΚΡΥΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΚΑΝΕ ΝΟΗΜΑ ΝΑ ΠΑΩ ΚΟΝΤΑ ΤΟΥ. ΜΟΥ ΕΔΕΙΞΕ ΤΟΝ ΕΠΙΣΤΑΤΗ ΚΑΙ ΜΟΥ ΑΝΑΛΥΣΕ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΓΙΑ ΝΑ ΤΡΥΠΩΣΟΥΜΕ. ΠΕΡΑΣΑΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΚΑΙ ΡΙΞΑΜΕ ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΥΛΗ. ΠΗΓΑΜΕ ΓΥΡΩ, ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΗ ΜΑΝΤΡΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΒΡΕΘΗΚΑΜΕ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ. ΓΙΑ ΚΑΚΗ ΜΑΣ ΤΥΧΗ Ο ΕΠΙΣΤΑΤΗΣ ΕΙΧΕ ΗΔΗ ΠΡΟΛΑΒΕΙ ΝΑ ΠΑΕΙ ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΙΓΟ ΝΑ ΜΑΣ ΚΑΝΕΙ ΤΣΑΚΩΤΟΥΣ. ΕΥΤΥΧΩΣ Ο ΜΠΕΝΕΝΤΙΝ ΕΙΧΕ ΑΡΚΕΤΕΣ ΚΑΛΕΣ ΙΔΕΕΣ. ΜΟΥ ΕΔΩΣΕ ΕΝΑ ΚΟΥΤΑΚΙ ΑΠΟ ΑΝΑΨΥΚΤΙΚΟ ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΝΑ ΤΟ ΠΕΤΑΞΩ ΟΣΟ ΠΙΟ ΜΑΚΡΙΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ, ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΠΙΣΤΑΤΗ. ΗΞΕΡΕ ΚΑΛΑ ΟΤΙ ΤΟ ΧΕΡΙ ΜΟΥ ΗΤΑΝ ΔΥΝΑΤΟ ΚΑΙ ΕΙΧΕ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΟΤΙ ΕΙΧΑ ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΤΕΧΝΙΚΗ ΑΝΕΠΤΥΓΜΕΝΗ ΣΤΟ ΠΕΤΑΓΜΑ. ΤΟΝ ΝΙΚΟΥΣΑ ΠΑΝΤΑ ΟΠΟΤΕ ΠΗΓΑΙΝΑΜΕ ΝΑ ΠΕΤΑΞΟΥΜΕ ΠΕΤΡΕΣ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ. ΕΚΑΝΑ ΟΠΩΣ ΜΟΥ ΕΙΠΕ. ΠΕΤΑΞΑ ΤΟ ΚΟΥΤΑΚΙ ΤΟΣΟ ΜΑΚΡΙΑ ΠΟΥ ΟΥΤΕ ΕΓΩ ΔΕΝ ΤΟ ΠΕΡΙΜΕΝΑ. Η ΑΔΡΕΝΑΛΙΝΗ ΜΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΨΗΛΑ. Ο ΕΠΙΣΤΑΤΗΣ ΓΥΡΙΣΕ ΚΑΙ ΠΗΓΕ ΝΑ ΚΟΙΤΑΞΕΙ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΒΡΗΚΑΝΕ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΠΟΥ ΘΕΛΑΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΤΡΥΠΩΣΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΑΥΛΗ. ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΗΤΑΝ ΕΥΚΟΛΑ. ΚΑΝΑΜΕ ΤΟ ΓΥΡΩ ΤΗΣ ΑΥΛΗΣ, ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΤΟΥ ΕΠΙΣΤΑΤΗ ΚΑΙ ΒΡΕΘΗΚΑΜΕ ΣΕ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΜΙΣΟΚΑΤΕΣΤΡΑΜΕΝΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΤΟΥ ΙΣΟΓΕΙΟΥ. ΑΝ ΕΙΧΑΝ ΕΠΙΣΤΑΤΗ-ΦΥΛΑΚΑ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟ ΛΟΓΟ, ΑΥΤΟΣ ΗΤΑΝ ΣΙΓΟΥΡΑ. Ο ΜΠΕΝΕΝΤΙΝ ΔΕΝ ΔΥΣΚΟΛΕΥΤΗΚΕ ΝΑ ΤΟ ΠΑΡΑΒΙΑΣΕΙ ΑΘΟΡΥΒΑ ΚΑΙ ΜΠΟΥΚΑΡΑΜΕ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ. ΗΜΑΣΤΑΝ ΕΜΕΙΣ ΚΑΙ Η ΗΧΩ ΜΑΣ. ΒΛΕΠΑΜΕ ΤΙΣ ΣΚΙΕΣ ΜΑΣ ΣΤΟΥΣ ΤΟΙΧΟΥΣ ΚΑΙ ΤΡΟΜΑΖΑΜΕ ΕΝΩ

ΚΟΝΤΕΨΑ ΝΑ ΠΑΘΩ ΣΥΓΚΟΠΗ ΟΤΑΝ ΕΙΔΑ ΦΩΣ ΣΕ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ. ΤΕΛΙΚΑ ΗΤΑΝ ΜΟΝΟ ΤΟ ΧΡΥΣΟ ΦΕΓΓΑΡΙ.ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΠΩΣ ΚΑΠΟΥ ΑΝΤΑΝΑΚΛΟΥΣΕ. ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΗΤΑΝ ΞΕΚΛΕΙΔΩΤΟ. ΑΝΑΚΑΤΕΨΑΜΕ ΤΑ ΑΡΧΕΙΑ ΚΑΙ ΒΑΛΑΜΕ ΑΛΛΟΥΣ ΒΑΘΜΟΥΣ ΣΕ ΚΑΤΙ ΗΘΟΠΟΙΟΥΣ ΠΟΥ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΩ ΓΙΑ ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ.

Η ΟΛΗ ΣΚΗΝΗ, ΜΕ ΔΥΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙΑ ΜΟΝΑ ΣΕ ΕΝΑ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΑΧΑΝΕΣ ΣΧΟΛΕΙΟ ΗΤΑΝ ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΗ. ΞΑΦΝΙΚΑ ΑΝΑΛΟΓΙΣΤΗΚΑ ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΕΙΧΕ ΚΑΙ Ο ΕΠΙΣΤΑΤΗΣ. ΚΑΛΟΣ ΚΙ ΑΥΤΟΣ. ΑΝΤΙ ΝΑ ΠΑΛΟΥΚΩΘΕΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΧΑΛΑΣΜΕΝΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ,ΕΚΟΒΕ ΒΟΛΤΕΣ ΣΤΟ ΠΡΟΑΥΛΙΟ.

ΕΙΧΕ ΠΕΡΑΣΕΙ ΑΡΚΕΤΗ ΩΡΑ ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΜΕ ΟΤΙ Η ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΑΣ ΕΚΕΙ ΕΙΧΕ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ. ΑΜΕΣΩΣ ΤΡΕΞΑΜΕ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΓΙΑ ΝΑ ΒΓΟΥΜΕ ΠΑΛΙ ΕΞΩ. ΔΥΣΤΥΧΩΣ, ΟΠΟΤΕ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΣΑΒΒΑΤΟΓΕΝΝΗΜΕΝΟΣ ΠΙΑΝΕΙ…Ο ΦΥΛΑΚΑΣ ΕΙΧΕ ΠΑΛΟΥΚΩΘΕΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΚΑΙ ΓΙΑ ΛΙΓΑ ΜΟΛΙΣ ΕΚΑΤΟΣΤΑ ΤΟΥ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΟΥ ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΙΔΕ. ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΠΩΣ ΘΑ ΒΓΟΥΜΕ; ΤΟ ΣΚΗΝΙΚΟ ΕΠΑΝΑΛΗΦΘΗΚΕ. ΤΡΕΞΑΜΕ ΩΣ ΤΗΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΠΛΕΥΡΑ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΚΑΙ ΞΑΝΑΕΒΑΛΑ ΤΟ ΧΕΡΑΚΙ ΜΟΥ. ΠΕΤΑΞΑ ΜΙΑ ΔΕΚΑΡΑ ΣΤΟ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΜΕ ΑΡΚΕΤΗ ΔΥΝΑΜΗ, ΚΑΙ Ο ΗΧΟΣ ΤΑΞΙΔΕΨΕ ΜΕΧΡΙ ΤΑ ΑΥΤΙΑ ΤΟΥ ΦΥΛΑΚΑ. ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΣΥΓΚΡΑΤΗΣΩ ΤΑ ΓΕΛΙΑ ΜΟΥ. ΕΤΡΕΧΑ ΚΑΙ ΓΕΛΟΥΣΑ ΣΥΓΧΡΟΝΩΣ ΕΝΩ ΑΚΟΥΓΑ ΤΟΝ ΕΠΙΣΤΑΤΗ ΝΑ ΤΡΕΧΕΙ ΜΑΝΙΑΣΜΕΝΑ ΚΑΙ ΝΑ ΦΩΝΑΖΕΙ ΠΡΟΣ ΤΟ ΣΠΑΣΜΕΝΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ. ΕΜΕΙΣ ΤΗΝ ΚΟΠΑΝΗΣΑΜΕ ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΧΙΚΟ ΧΑΛΑΣΜΕΝΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΚΑΙ ΣΚΑΡΦΑΛΩΣΑΜΕ ΤΗΝ ΜΑΝΤΡΑ. ΒΓΗΚΑΜΕ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΚΑΙ ΑΡΧΙΣΑΜΕ ΝΑ ΤΡΕΧΟΥΜΕ. ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΩ ΕΙΧΑ ΠΙΑ ΑΡΧΙΣΕΙ ΝΑ ΓΕΛΑΩ ΠΟΛΥ ΔΥΝΑΤΑ ΚΑΙ ΝΑ ΦΩΝΑΖΩ ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΑΝΑΠΝΟΕΣ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΤΙ ΚΑΝΑΜΕ ΚΑΙ ΜΕ ΠΟΙΟ ΤΡΟΠΟ, ΚΑΙ ΕΙΔΑ ΤΗΝ ΦΡΙΚΗ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΜΠΕΝΕΝΤΙΝ. ΠΑΡΑΛΙΓΟ ΝΑ ΜΑΣ ΚΑΡΦΩΣΩ. ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΜΑΣ ΕΙΧΕ ΑΚΟΥΣΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΒΓΑΙΝΕ ΝΑ ΜΑΣ ΔΕΙ. ΣΤΙΣ ΕΦΤΑΜΙΣΗ-ΟΧΤΩ ΕΙΧΕ ΗΔΗ ΝΥΧΤΩΣΕΙ ΚΑΙ ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΗΤΑΝ ΑΔΕΙΟΙ. Η ΩΡΑ ΕΙΧΕ ΠΑΕΙ ΚΟΝΤΑ ΣΤΙΣ ΔΕΚΑ. ΓΥΡΙΣΑΜΕ ΣΠΙΤΙΑ ΜΑΣ. ΚΑΠΟΥ ΕΚΕΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΓΡΑΨΑ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ. ΘΑ ΜΟΥ ΠΗΡΕ ΚΑΜΙΑ ΩΡΑ,ΚΑΙ ΣΙΓΟΥΡΑ ΘΑ ΓΕΛΑΓΑ ΚΑΘΩΣ ΤΗΝ ΕΓΡΑΦΑ.

ΠΑΕΙ ΚΑΙΡΟΣ ΑΠΟ ΤΟΤΕ…ΟΥΤΕ ΠΟΥ ΘΥΜΑΜΑΙ ΤΙ ΑΠΟΓΙΝΕ ΕΚΕΙΝΟΣ Ο ΠΙΤΣΙΡΙΚΑΣ. ΣΗΜΕΡΑ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΑ ΜΙΑ ΑΛΛΑΓΗ ΣΤΟΝ ΚΑΙΡΟ. ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΝΥΧΤΩΝΕΙ ΠΙΟ ΓΡΗΓΟΡΑ. ΜΑΛΛΟΝ ΗΡΘΕ Ο ΧΕΙΜΩΝΑΣ ΚΑΙ ΟΥΤΕ ΠΟΥ ΤΟΝ ΠΗΡΑ ΕΙΔΗΣΗ. ΑΥΤΗ Η ΩΧΡΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΝΑ ΣΚΟΥΡΟ ΜΠΛΕ ΚΑΙ ΞΑΦΝΙΚΑ…

ΜΑΥΡΟ. ΔΕΝ ΗΞΕΡΑ ΟΤΙ ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΗΤΑΝ ΤΟΣΟ ΜΑΥΡΟ...

[email protected]