|
Οι λέξεις που ακολουθούν είναι γραμμένες σε διάφορες στιγμές, ο λόγος που τις καταθέτω μαζεμένες είναι γιατί αφορούν αποσμασματική γραφή(και σε αγγλικό στίχο).Περιμένω τα σχόλια του Αστέριου και όποιου άλλου έχει τη διάθεση να ασχοληθεί για μερικά λεπτά με την τρέλα μας αντί της δικής του!
Ευχαριστώ, Αλεξάνδρα
Ιδού λοιπόν τα γεγραμμένα :
Ανάσα βαθιά
ρυθμική χαλαρή
περπατώ ή μάλλον ίπταμαι στον αέρα
όχι ακόμα δεν αντέχω τον ήλιο στα μάτια
προτιμώ συννεφιά, ίσως όχι σκοτάδι πλέον
δεν ξέρω
Για βουτιές στα ρηχά πήγαμε
μα έρμαια αφεθήκαμε στης παλλίροιας τα βάθη
παρασυρθήκαμε λάσπη σε πάτο χαράδρας
μας φόβησε να κοιτάξουμε ψηλά
μήπως τα σύννεφα μας ζωγραφίσουν
ένα μεγάλο ΓΙΑΤΙ κατάμουτρα
και βρούμε μπροστά μας τη λύτρωση
σε ώρα που δεν την παραγγείλαμε
στο σερβιτόρο μαζί με τα ποτά μας
Έσπασες μια Τρίτη δεσμά
βράδι αλκοόλ άφησες πίσω σου τα όρια του πρέπει
αυτά που πάντα να κρατήσεις λαχταρούσες
τον έλεγχο να ελέγχεις πάντα ζητούσες
τι από κάτω φανερώθηκε να
κι ο καθρέφτης σου σε κοιτούσε χωρίς να σε βλέπει
κι ήταν ατελείωτο αυτό που αντίκρυσες
φόβος που παλεύεις ακόμα κι ας νίκησες
Your mind wants to fight
your body wants to fight
yet no one is here and nothing seems near to fight against
not even a soul to fight with
and you keep defining your battlefield
What are you doing?
What am I doing?
Balancing somewhere inbetween
indefinite questions
ungiven answers
expecting...
what?
a new life?
the love of the century?
the *** of the year?
An end?
with a big bang?
Can I fucking answer to all that
when I gain back my sobriety
give me nothing but
twenty moments of your patience
act as I deserve that much
A
|