Διαφθορά, σκοπός κι αίτιο ο ίδιος ο θάνατος
Για να επιτυχείς τη λήθη πρέπει
Να φύγεις
Να πας μακριά
Μέχρι την άκρη της σελίδας
Κι άντε θυμήσου γιατί συζητάμε
Για τα χρόνια που πέρασαν
Τους ανθρώπους που ξέχασαν
Ή την αλήθεια που θρονιάστηκε
Μπάστακας
Στη μέση της καρδιάς μας…
Μήπως να μιλήσουμε για την αγάπη
Μιας και ο συνειρμός είναι επίκαιρος
Ή καλύτερα να αφήσουμε τη ροή να μας κυριεύσει;
Μπορεί τελικά εγώ κι εσύ να είμαστε ίδιοι
Κατασκευάσματα μιας αληθινής κοινωνίας
Σε έναν αληθινό κόσμο
Με μια αληθινή ευτυχία
Και έναν αληθινό στόχο…
Μη
με ρωτήσεις.
Δεν ξέρω ποιος είναι…
Ξέρω καλά μόνο ότι εγώ κι εσύ προσπαθήσαμε να
επικοινωνήσουμε
Μέσα σε μια στάλα από λέξεις
Με τη διαφθορά της αυταρέσκειας
Την αιτία της ποίησης
Και τον θάνατο σαν κοινή μοίρα.
Περιμένω τα σχόλια σας μιας και είναι η πρώτη προσπάθεια σε ελεύθερο στίχο...
|